Nauka mówienia - to może być świetna zabawa!

Rodzice z zapartym tchem wyczekują, kiedy ich pociecha wypowie pierwsze słowo, a później zacznie mówić.

(fot. Nauka mówienia - to może być świetna zabawa!)

Pamiętajmy jednak że opanowanie sztuki porozumiewania się werbalnie jest trudne, a każde dziecko jest inne i może zacząć mówić w innym czasie. Porównywanie swojego syna czy córki z rówieśnikami nie ma większego sensu. Jeśli jednak dziecko 3-letnie nie mówi lub mówi niewiele to najwyższa pora na wizytę u logopedy. Nie trzeba się jej obawiać, ponieważ nauka mówienia i prawidłowej wymowy może być dla dziecka świetną zabawą.

Wyrazy dźwiękonaśladowcze - pierwszy krok

Nie bez powodu dzieci w pierwszej kolejności uczą się tego, jak mówi krówka czy kotek. Wyrazy naśladujące dźwięki nie tylko zwierząt, ale i przedmiotów - na przykład samochodu pojawiają się we wczesnych etapach rozwoju mowy u każdego malucha. Nawet roczne dziecko może zacząć je wykorzystywać. Dzięki temu poznaje otaczający je świat i zaczyna go powoli nazywać. Rodzice czy opiekunowie czasem kompletnie nieświadomie wykorzystują wyrazy dźwiękonaśladowcze, mówiąc do swojej pociechy: jak mówi krówka? jak mówi konik? jak mówi kurka? Zamiast uczyć dziecko słowa „samochód” łatwiej nauczyć „brum brum” i jest to całkowicie poprawna ewolucja mowy.

Onomatopeje, czyli wyrazy i wyrażenia dźwiękonaśladowcze są najczęściej zbudowane z sylab otwartych, które są łatwe do wymówienia i zapamiętania przez dziecko. Chętnie powtarza je za rodzicem nawet niemowlę i o to chodzi we wczesnym etapie nauki mówienia. Zachęcamy malucha do powtarzania, wypowiadania dźwięków i nauki poprawnej wymowy. Wyrazy dźwiękonaśladowcze są bardzo ważne przy rozpoczynaniu terapii logopedycznej u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy.

Materiały do ćwiczeń

O ile łatwo jest nazywać zwierzęta czy przedmioty za pomocą onomatopei, to już usystematyzowanie tej nauki i prowadzenie jej w uporządkowany sposób bywa trudne. Pomocne okazują się tematyczne książki logopedyczne, do użytku podczas zajęć z logopedą lub samodzielnie w domu. Ich przykładem jest seria książek o Puciu. Pucio to sympatyczny mały chłopiec, który uczy się mówić. Jest on bohaterem książeczek wspomagających rozwój mowy, które ukazały się nakładem „Naszej Księgarni”. Serię „Uczę się: mówić, wymawiać, opowiadać” wymyśliła Marta Galewska-Kustra, która jest logopedą i pedagogiem dziecięcym, a przy tym specjalistką w terapii opóźnionego rozwoju mowy i zaburzeń artykulacji u dzieci.

Pierwszą książką z serii jest pozycja „Pucio uczy się mówić. Zabawy dźwiękonaśladowcze dla najmłodszych”. Będzie ona odpowiednia dla dzieci, które zaczynają wymawiać pierwsze słowa oraz mają opóźniony rozwój mowy. Tekstu w książce jest niewiele, a nacisk położony został na wyrażenia dźwiękonaśladowcze oraz samogłoski.