Moi kochani jestem już 40 lat mężatką robiłam wszystko aby mój mąż był ze mnie zadowolony dosłownie wszystko.Dzisiaj jestem wrakiem pozbawiona kontaktu z rodziną .Budzę się rano i nie wiem co przyniesie dzień dzisiaj wyrzucił telewizor przez okno.Czlowiek ,który nigdy nie powinien zakładać rodziny ,nie nawidzi ludzi a ja jestem jego własnością.Czemu do tego dopuściłam może miałam nadzieję że kiedyś nadejdzie dzień kiedy on się zmieni ,a jest coraz gorzej . Mam ,61,lat życie przegrane nie mam dokąd uciec,1200emerytury żeby coś wynająć.Oczywiscie nie wolno mi było pracować bo by stracił kontrolę nade mną.Sama nie mam prawa wychodzić z domu bo jestem mężatką i mam męża, jestem jak pies na uwięzi.Jestem trochę dzisiaj w złym nastroju i potrzebuję komuś to powiedzieć,chyba pierwszy raz.Przeszlam wiele upokorzeń wyzwisk ,żeby mieć w miarę normalny dzień musiałam sobie zasłużyć.Przepraszam że piszę ale chyba tego potrzebuje