L

~Pomidorowa Frezja napisał(a): Jasnoniebieski Cypryśnik. Proszę czytać ze zrozumieniem. Oferowanie usług a polecanie OSOBSMOM W KRYZYSIE, to zupełnie inne formy pomocowe. Poza tym, dla pogłębienia wiedzy proszę poczytać kiedy się jest „w trakcie certyfikacji” i następnym razem skomentować bez wywoływania uśmiechu na twarzy osób świadomych.
Nie życzę sytuacji bez której poradzenie sobie samemu moze okazać się bardzo trudne.

Żeby nie wprowadzać nikogo w błąd dyskusją, która siłą rzeczy nie jest na to forum, polecę lekturę książek podanych wyżej - mnóstwo ważnych informacji.
Proszę odpowiedzieć na tylko jedno bardzo proste pytanie: dlaczego oferuje się pomoc (interwencja kryzysowa czyli debriefing), skoro bardzo dobrze wiadomo, że jest to działanie, którego skutki są częściej NEGATYWNE? I jest to dobrze udokumentowane i opisane. To jak to jest z tym "świadomymi osobami"? Nie wiedzą tego?

Dla tych niby usmidomionych za pomocą wyłącznie internetu... Interwencja to sa działania profilaktyczne! Nie odsylajcie do lektur z Google, proszę przeczytać literaturę wystosowana przez WHO czy ATP Niestety wyłącznie w J. angielskim. Poza tym nie same działania, a sposób ich prowadzenia prowadzi do szkód. Tak samo jak w przypadku lekarza, mechanika, ekspedientki czy innych zawodów. Podstaw za przykład siebie w swoim zawodzie. Czy forumowicze powinni wrzucić cię do jednego wora z pozostałymi osobami z twojej branży? Pytanie retoryczne.

Proszę odnieść się do danych, właśnie z literatury w języku angielskim , przywoływanych przez psychologa, dr Tomasza Witkowskiego. pokazujących, że procedury interwencji kryzysowych (debriefiengu) przynoszą więcej szkody niż korzyści. Jak rozumiem, jest pan/pani specjalistą i zna publikacje na ten temat.
Pisze pan/pani, że po angielsku tylko materiały . No to proszę odnieść się więc do tekstu po angielsku z rzetelnego źródła https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1118833/

To po co ta "pomoc", o której w podtytule piszą:"It may do more harm than good". Tłumacząc na polski :"Może zrobić więcej szkody niż pożytku."

A co WHO pisze o debriefiengu:
https://www.who.int/mental_health/mhgap/evidence/resource/other_complaints_q5.pdf

Proszę psychologów o przetłumaczenie, jakie są rekomendacje WHO. Jak czytałem wyżej znacie je bardzo dobrze i przywołujecie.
"Final recommendation(s)
Psychological debriefing should not be used for people exposed recently to a traumatic event as an intervention to reduce the risk of posttraumatic stress, anxiety or depressive symptoms.
Strength of recommendation: STRONG"
I czy państwo stosujecie się do SILNEJ rekomendacji WHO?

Moim zdaniem nie ma dzisiaj żadnej potrzeby korzystania z pomocy psychologicznej. Tego typu pomoc to pompowanie balona nieuzasadnionego strachu. Nie ma żadnej powszechnej traumy czy zbiorowego PTSD (takie przewidywania słyszałem wczoraj na kanale SWPS!!!) . Ludzie zawsze mieli problemy, chorowali, umierali i tak będzie dalej. I dają sobie radę dobrze sami. A wygląda na to, że teraz boją się do sklepu wyjść bez konsultacji z psychologiem i muszą zadzwonić.,
Zostawmy sobie strachy na czas, kiedy naprawdę coś strasznego się wydarzy. Nie daj Boże wojny czy zarazy zabijającej 30% zarażonych, jak bywało w przeszłości. Teraz zajmijmy się tłumaczeniem, że tak naprawdę nie wirus jest problemem, ale sposób w jaki na niego reagujemy.

Dlatego proszę poczytać o pomocy psychologicznej, a interwencji kryzysowej. Z tego co pamietam, szpital wyszedł z inicjatywa wsparcia psychologicznego. Najgorsze, ze ludzie przeczytają, komentują, a nie wiedzą co z czym się przysłowiowo je. Nie znam OD ŚRODKA specyfiki działań ośrodków interwencji kryzysowych, ale wiem i śmiem mowić, ze ludzie często mylą te zagadnienia. Wsparcie dotyczy każdego aspektu życia, interwencja, jak sama nazwa wskazuje sytuacji nagłej, kryzysowej. Pandemia jest sytuacja kryzysowa, zaproponowano bezpłatne wsparcie psychologiczne. Ale pod żadnym względem nie należy generalizować osób i prowadzonych przez nich dzialan związanych ze wsparciem psychologicznym czy osób działających w ośrodkach interwencji kryzysowej, bo to rozne specyfiki podłoża tych działań.

Problemem jest koronawirus, ale najgorsze jest to, ze ludzie czuja się bezsilni w panującej pandemii. Została nam odebrana normalność, codzienność. Martwimy sie o nasze dzieci, rodziny i nie wiemy co bedzie dalej. A nasza reakcja bedzie wynikiem procesu adaptacji, z dnia na dzien bedziemy z nim żyli, bedziemy sie z tym oswajali. Ale sa ludzie, którzy w tej sytuacji tracą duzo. Nie tylko najbliższych, ale i inne emocjonalne dobra. Nie ma sensu się sprzeczać, trzeba się wspierac.

Pomidorowa Frezjo - chciałaś zalecenia WHO, to je masz. Przetłumacz proszę dla tych, co nie znają angielskiego. Jako fachowiec, bo ja nie jestem fachowcem i nie chcesz, żebym się wypowiadał. Zajmę się naprawą kranu, bo to mi bliższe.
Kończąc dyskusję - każdy zrobi to, co uzna za stosowne. Ja po prostu uważam, że bezsensownym jest pisanie o powszechnym lęku, agresji i depresji i uruchamianie akcji powszechnej pomocy psychologicznej (cytuję tekst reklamujący pomoc na czas pandemii). I mówienie, jak już zaczynają psychologowie z poważnych uczelni o powszechnym, zbiorowym PTSD czyli zespole stresu pourazowego społeczeństwa po zakończeniu epidemii. To jest jakieś szaleństwo! Nie dajmy się zwariować i posłuchajmy: