:) na brykę to już raczej nie... tylko na umysł ponoć a miód warto pić dla zdrowia :)





:) dobranoc

Dzień dobry

Baltissen Aleksandra

Truskawki

Owocu rubinem,
motylim dotykiem
rozpływają się w ustach
i smakosza myślach...

Na krzaczkach
w zielonych czapeczkach
porozwieszane
w sukienki ubrane...

Wesolutkie,
czerwienią słodziutkie
cieszą się że trafią
do buzi z wigorem i energią...

miłego dnia :)

Michał Szpak :)





miłego :)




Dopisane 14.05.2016r. o godz. 11:45:

Jarosław Wasik - Czemu ucieka nasza Ziemia.

Czemu ucieka nasza ziemia
Gdy się styka ze stopami
Czemu wymyka się marzenie
Gdy je schwytać chcesz rękami
Czemu świat się kończy tam
Gdzie powinien się zaczynać
Czemu zegar mierzy czas
Nim zdążymy się zatrzymać

Ironia losu ciągle wraca nas dwa kroki w tył
Karty tasuje szczęście zmienia w pył
Nie ma pomocy gdzie odwracasz wzrok
A do miłości stumilowy krok

Wierzyłaś w bajki kolorowe
Szeptane cicho do poduszki
Teraz spokojnie sobie zaśnij
Niech cię za rączki chwycą duszki

Ironia losu ciągle goni nas to tu to tam
Drogi krzyżuje jesteś całkiem sam
Nie ma pomocy gdzie odwracasz wzrok
A za zakrętem nieprzyjazny mrok

Niech ci zagrają na swych listkach
Drzewa z wszystkich stron
Anioły białe na skrzydełkach
Wniosą cię na tron
Niech jasne niebo otworzy swoje drzwi
Niech ci się lekko śpi
Niech ci się słodko śpi

Rilke dawno nie wrzucałam a tak lubię jego wiersze :)

Rainer Maria Rilke*

Za niewinnymi drzwiami...

Za niewinnymi drzwiami
odwieczne fatum kształtuje powoli
swoje nieme oblicze.
Tam też odchodzą zmarszczki...
To co ptak tu zakrzyknie,
tam jak rys boleści
odbija się od twardych Ust Prawdomówności.
Zaś kochankowie młodzi
uśmiechają się do siebie, jeszcze nie pożegnalnie,
pod i wysoko nad nimi kroczy
gwiazdopodobny ich los,
zachwycony pośród nocy.
Jeszcze nie staje się ich przeżyciem,
jeszcze mieszka
szybując pośród biegu niebieskich sfer,
w lekkiej postaci.

Los kobiety

Jak król na łowach, kiedy chwyci szklankę w dłonie,
aby pić z niej, bo mu pragnienie dokuczyło –
i jak wypitą później odstawia na stronie
właściciel, przechowując ją jakby niebyłą;

tak los, spragniony również, być może, niejedną
podnosił czasem do ust swoich dla wypicia,
i którą później małość spełnionego życia,
zbyt lękliwego, by ją rozbić, zbędną

odstawia do serwantki, co trwożnie strzeżona
przechowuje w swym wnętrzu jego kosztowności
(lub rzeczy, które za takie ujść mogą).

I stała obca, jak zawsze pożyczona,
aż zestarzała się i oślepła w ciemności,
nigdy nie będąc niezwykłą i drogą.

:) miłego weekendu

tak pisał a smakach H.Z.

Potęga smaku

To wcale nie wymagało wielkiego charakteru
nasza odmowa niezgoda i upór
mieliśmy odrobinę koniecznej odwagi
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku

w którym są włókna duszy i chrząstki sumienia
Kto wie gdyby nas lepiej i piękniej kuszono
słano kobiety różowe płaskie jak opłatekżniających się
lub fantastyczne twory z obrazów Hieronima Boscha
lecz piekło w tym czasie było jakie
mokry dół zaułek morderców bark
nazwany pałacem sprawiedliwości
samogonny Mefisto w leninowskiej kurtce
posyłał w teren wnuczęta Aurory
chłopców o twarzach ziemniaczanych
bardzo brzydkie dziewczyny o czerwonych rękach

Zaiste ich retoryka była aż nazbyt parciana
(Marek Tulliusz obracał się w grobie)
łańcuchy tautologii parę pojęć jak cepy
dialektyka oprawców żadnej dystynkcji w rozumowaniu
składnia pozbawiona urody koniunktiwu

Tak więc estetyka może być pomocna w życiu
nie należy zaniedbywać nauki o pięknie
Zanim zgłosimy akces trzeba pilnie badać
kształt architektury rytm bębnów i piszczałek
kolory oficjalne nikczemny rytuał pogrzebów

Nasze oczy i uszy odmówiły posłuchu
książęta naszych zmysłów wybrały dumne wygnanie
To wcale nie wymagało wielkiego charakteru
mieliśmy odrobinę niezbędnej odwagi
lecz w gruncie rzeczy była to sprawa smaku
Tak smaku

który każe wyjść skrzywić się wycedzić szyderstwo choćby za to miał spaść bezcenny kapitel ciała
głowa

mamy ich pięć (biologicznie wyróżniających się)......... umami...............

Jarosław Wasik - Gonimy świt :)

Wieczór co skradł królestwo dnia.
Zapukał cicho do drzwi.
Przerzucił most leciutko pchnął - by szybciej dogonić świt,
by szybciej dogonić świt.

Księżyca brat odwrócił świat
Odwrotnie się teraz klnie
Zaginął ktoś kto wciąż miał dość - to dobrze bo świadków mniej,
to dobrze bo świadków mniej.

Kiedy bezsenne są noce.
Kiedy bezsilne są dni.
Krzyczymy - milczymy. Gonimy świt.
Krzyczymy - milczymy. Gonimy świt.


Zapięty płaszcz, na ziemie twarz.
Kieszenie pełne są rąk.
Z kobietą co się bywało - zbyt nocna czasem jest noc,
zbyt nocna czasem jest noc.

Kiedy bezsenne są noce.
Kiedy bezsilne są dni.
Krzyczymy - milczymy. Gonimy świt.
Krzyczymy - milczymy. Gonimy świt.


Dopisane 14.05.2016r. o godz. 22:51:

Jarosław Wasik - Pełnia szczęścia :)

Do pełnego szczęścia
Nie brakuje nam
Poza rolls-royce'em nic, kochanie
Kupiłbym go w częściach
Potem złożył sam
Bo to wypada znacznie taniej
Tak niewiele trzeba
Jakaś mała rzecz
Rejs własnym jachtem na Hawaje
Przebacz, miła, przebacz
Tak niewiele chcę
Jestem skromniejszy, niż się zdaje
Do pełnego szczęścia
Nie brakuje nic
Nic, chociaż są niebrzydkie zamki
Cały projekt wnętrza
Obmyślony mam
Po co nam zaraz złote klamki
Umiar przede wszystkim
Powściągliwy smak
To właśnie czyni świat powabnym
Dobra stara whisky
Smoking, czasem frak
Jeżeli szampan to wytrawny
Do pełnego szczęścia
Nie brakuje nam
Nic, poza wiernym, dobrym sługą
Wita nas u wejścia
Ma na imię Jan
Choć ja na niego wołam Hugo
Pełnia szczęścia blisko
Mam konkretny plan
I nie przesadzam przy tym wcale
Zostań realistką
Przecież tak jak ja
Lubisz oglądać te seriale.




Dopisane 14.05.2016r. o godz. 22:57:



dobranoc :)

gdy góry,

to tylko z takim aniołem :)




Dopisane 15.05.2016r. o godz. 22:00:


Notatka

Życie – jedyny sposób,
żeby obrastać liśćmi,
łapać oddech na piasku,
wzlatywać na skrzydłach;

być psem
albo głaskać go po ciepłej sierści;

odróżniać ból
od wszystkiego, co nim nie jest;

mieścić się w wydarzeniach,
podziewać w widokach,
poszukiwać najmniejszej między omyłkami.

Wyjątkowa okazja,
żeby przez chwilę pamiętać,
o czym się rozmawiało
przy zgaszonej lampie;

i żeby raz przynajmniej
potknąć się o kamień,
zmoknąć na którymś deszczu,
zgubić klucze w trawie;

i wodzić wzrokiem za iskrą na wietrze;

i bez ustanku czegoś ważnego
nie wiedzieć.

Wisława Szymborska

dobranoc


Dopisane 16.05.2016r. o godz. 20:34:

żółty mały owoc na tacy

mirabelo mirabelko mirabile dictu
okrywałaś się mirandą kładąc się do snu
wonną mirą otoczona głowa z mirtem
mistral z serca bez kobierca chłód
miserere mei miserere mei miserere me..................................

Raz tylko przeczytałam tą pieśń melancholijną i smutną, nigdy wracać do niej nie chciałam, ale stało się inaczej.
Może kiedyś ją polubię.
To nie interpretacja...

Przerwa-Tetmajer Kazimierz

Serce ludzkie

Kto powie, co pierś ludzka mieści,
kiedy ta sama droga dłoń,
która się lata w myślach pięści,
uderzy niespodzianie w skroń
i nie dba nawet, czy kroplami
krwi wydobytej się nie splami?

Kto pojmie, co się czuje w chwili,
gdy usta, których słowa wprzód
z rozkoszą w sercu-śmy rzeźbili,
by kiedy dojmie życia chłód,
ich ciepłem bronić się przed chłodem:
same w twarz nagle rzuca lodem...

Ach! Jeśli jest co nieskończonym,
to jest tęsknota -- to jest żal...
Ach! Jeśli bywa co szalonym,
to serce ludzkie: pośród fal
krwi własnej tonie, ból je w kleszcze
chwycił, a ono kocha jeszcze...




Dopisane 16.05.2016r. o godz. 21:13:

&spfreload=10

dobranoc :)