Do służb medycznych-PACJENT też CZŁOWIEK, do poczytania przez tych, co im zależy by ich społeczeństwo dobrze odbierało.

Byłam w ostatnich dniach świadkiem "zabierania" pacjenta do szpitala przez zespół karetki z lekarzem.
Zabierania "po polsku" , akcja szybka więc "dzień dobry" nie funkcjonuje, lekarz [chyba bo nic na to nie wskazywało, nikt się nikomu nie przedstawia] w roli sekretarza, BRAK KONTAKTU głosowego z pacjentem ze strony ratowników medycznych i lekarza typu :

" zabieramy panią do szpitala"
" musimy pobrać krew"
"PROSZĘ się nie denerwować "
" PROSZĘ nie ruszać ręką ..."
" pomożemy pani wstać"

Brak informowania przytomnego już pacjenta co się z nim dzieje, dlaczego jest zabierany, dokąd jest zabierany , dlaczego pobiera mu się krew itd.

Poziom usług bardzo w moich oczach podniósł pan ratownik Paweł, którego widziałam jakiś czas temu w trudnej akcji. Zaskoczył mnie wtedy profesjonalizmem: był konkretny, uprzejmy , stanowczy , delikatny, przekonywujący i kompetentny.
To wszystko w jednym normalnym człowieku, który człowieka musiał zabrać natychmiast do szpitala a nie przedmiot.

ps. osoba , która była odwożona do szpitala w opisywanym przypadku pełni odpowiedzialne stanowisko, jest bardzo wykształcona, cechuje się wysoką kulturą osobistą i sposób jej potraktowania wzbudził oburzenie ; samo zabezpieczenie pacjenta : wykonane badania na miejscu , diagnoza- pozostają bez zarzutu

dobrze, że ,,zabierają"...gorzej jakby zostawili

to znaczy,że jeżeli ten pacjent byłby osobą niewykształconą i bez stanowiska, to sposób zabrania go byłby ok?dziwny temat.

Ludzie! W d. się wam poprzewracało. Najważniejsze, że zrobił co trzeba. Chyba nie mieliście do czynienia z naprawdę złymi lekarzami.

Niestety się "poprzewracało". Uważam, że kultura osobista w służbach publicznych szwankuje. Ratownicy to młodzi panowie, nie skażeni tzw. komuną . Kończą studia , mają zajęcia z etyki zawodu. Profesjonalnie pobierają krew, profesjonalnie reanimują ale oprócz tego brak im tzw. kindersztuby.

To już inna Polska, tu się ludzie zaczynają domagać szacunku. Pacjent nic nie pamięta , ale osoby, które całą sytuację widziały wolałyby , aby lekarz i ratownik nie byli tylko maszynami .
Zrozumiałe jest to ,że ratownik medyczny żyje w ogromnym stresie, pod presją i z wysokim, skaczącym poziomem adrenaliny. To wszystko jest ok. Tylko po studiach licencjackich czy magisterskich [ bo służby medyczne są bardzo wykształcone] niech z tych teoretycznych zajęć z etyki coś jeszcze zostanie w praktyce.

III. Ratownik medyczny – zagadnienia etyczne:

1. W trakcie wykonywania czynności ratunkowych ratownik medyczny powinien okazywać życzliwość, wyrozumiałość, cierpliwość stwarzając atmosferę wzajemnego zaufania i zrozumienia.
2. Ratownik medyczny obowiązany jest przestrzegać następujących zasad wynikających z praw pacjenta:
a. respektować prawo pacjenta do intymności i godności osobistej podczas udzielania świadczeń medycznych,
b. realizować świadczenia za zgodą pacjenta- o ile jest on zdolny ją sformułować,
c. poinformować pacjenta, w przypadkach odmowy wyrażenia przez niego zgody na udzielenie pomocy medycznej, o możliwych skutkach jego decyzji, oraz podjąć próbę przekonania pacjenta, aby zmienił swoje zdanie.
3. Ratownika medycznego obowiązuje zachowanie w tajemnicy wszystkich wiadomości o pacjencie i jego środowisku (rodzinnym, społecznym) uzyskanych w związku z wykonywaniem czynności zawodowych.
4. Ratownik medyczny nie może żądać od pacjentów dodatkowego wynagrodzenia, ani też uzależniać wykonywanych czynności medycznych od uzyskania korzyści materialnych.
5. Ratownik medyczny powinien cenić i szanować swój zawód, chronić jego godność, a w pracy zawodowej powinien postępować tak, aby budzić szacunek i zaufanie.
6. Ratownik medyczny powinien powstrzymać się od jakiegokolwiek działania, które mogłoby spowodować złą opinię o zawodzie.

fragmenty z http://www.ratmed.pl/forum/viewtopic.php?t=8577