O tym, jak powstała dawna Karlstrasse i co tam się działo w czasach niemieckich, możecie przeczytać w pierwszej części tego Okruszka. Dziś skupimy się na tym, co działo się tam wkrótce po wojnie.
Przegranie przez nazistowskie Niemcy II wojny światowej spowodowało, że granica polsko-niemiecka przesunęła się znacząco na zachód, a dotychczasowe niemieckie Bunzlau po raz pierwszy od czasów głębokiego średniowiecza stało się polskim Bolesławcem. Bolesławieckich Niemców niemal w całości wysiedlono, a ich miejsce zajęli Polacy z wielu regionów przedwojennej Polski oraz świata.
Przy ulicy Królowej Jadwigi 4 już w listopadzie 1945 roku osiedliła się młoda, 38-letnia kobieta, dla której przesiedlenie do Bolesławca nie było pierwszą radykalną zmianą miejsca zamieszkania. Jedna z pierwszych bolesławieckich osadniczek urodziła się we wrześniu 1917 roku w Piotrogrodzie (Sankt Petersburgu), zaledwie miesiąc przed rewolucją październikową. Jej ojciec pracował w rządowej służbie bezpieczeństwa, więc gdy bolszewicy przejęli władzę nad miastem, cała rodzina musiała wyjechać.
Późniejsza bolesławianka przez wiele lat mieszkała na Wileńszczyźnie, skończyła średnią szkołę handlowo-przemysłową, a wkrótce po wojnie przeniosła się wraz z dwójką dzieci i matką do Bolesławca. Zatrudniła się jako kasjerka w Zarządzie Miejskim, gdzie pracowała do 1948 roku, gdy została zwolniona na własną prośbę, ponieważ zyskała nową, lepiej płatną pracę.
Ważnym momentem w historii ulicy było wybudowanie przy niej czterokondygnacyjnego (wliczając w to parter) bloku mieszkalnego. Został on wybudowany w ramach jednej inwestycji wraz z sąsiednim blokiem przy ul. Fabrycznej 2-2A-2B jako część "Nowego Śródmieścia", obejmującego rejony ulicy Asnyka. Autorem projektu obu bloków był wrocławski inżynier architekt, Janusz Świątkowski, zatrudniony w tamtejszym "Miastoprojekcie". Świątkowski był znaczącą postacią - od 1958 roku był kierownikiem Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej we Wrocławiu, a nieco później mianowano go kierownikiem pracowni w Miastoprojekcie.
Finalne pozwolenie na budowę wydano 18 stycznia 1961 roku, a prace budowlane poprowadziła bolesławiecka filia Jeleniogórskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego. Kierownikiem budowy został bolesławiecki inżynier, Kazimierz Puchała. Co warte uwagi, prace projektowe związane z blokiem przy ul. Królowej Jadwigi 1-1A-1B ruszyły z co najmniej trzyletnim wyprzedzeniem, ponieważ decyzja lokalizacyjna dla tego budynku została wydana już 12 czerwca 1958 roku. Sama budowa tego oraz sąsiedniego budynku ruszyła 2 czerwca 1961 roku, a zakończyła się 2 listopada 1962 roku.
Oba bloki oddano do użytku już sześć dni później, gdy władze powiatowe dokonały odbioru inwestycji i zezwoliły na osiedlanie się tam pierwszych mieszkańców.
Ciekawostką jest fakt, że w zachowanym kwestionariuszu budowlanym oba bloki błędnie przypisano do ulicy św. Piotra i Pawła, a ten przy ul. Królowej Jadwigi (w dokumencie opisywanej jako ulica św. Jadwigi) nosił numer ewidencyjny 32. Przypisanie kwestionariusza do konkretnych budynków umożliwia jedynie dołączony doń szkic sytuacyjny.
Podobne informacje o wielu budynkach, które powstały w Bolesławcu w latach sześćdziesiątych XX wieku, można znaleźć w bolesławieckim Archiwum Państwowym, gdy skorzysta się z zespołu akt pozostałych po Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Bolesławcu.
Jeśli chcesz docenić moje Okruszki Historii i wesprzeć ich powstawanie, dzięki serwisowi Buycoffee.com możesz postawić mi kawę! Wystarczy kliknąć w przycisk poniżej lub w ten link - buycoffee.to/darekgolebiewski - i dokonać drobnej wpłaty. Doceniasz w ten sposób moją pracę i jednocześnie ją ułatwiasz!
Źródła:
Byłeś świadkiem jakiegoś wypadku lub innego zdarzenia? Wiesz coś, o czym my nie wiemy albo jeszcze nie napisaliśmy? Daj nam znać i zgłoś swój temat!
Wypełnij formularz lub wyślij pod adres: [email protected].Kontakt telefoniczny z Redakcją Bolec.Info: +48 693 375 790 (przez całą dobę).