Orion napisał(a): Zastanawiam się czy rzeczywiście w tej maseczce Pani E wyjdzie do miasta.

;-)

Yyyyy , a niech tam. Do odważnych świat należy :D

Mgosia napisał(a): Wariatuńcio :D Trzymaj na zaś , gdyby znowu jakaś awaria w roli głównej z naszą koleżanką się przydarzyła :D Albo i nie :| koronka nie przejdzie :| :D :D :D i jak odetnie gumki to nic nie zostanie :( :D

Nie wiem ile ja jeszcze takich awarii przeżyję :D

E napisał(a):

Orion napisał(a): Zastanawiam się czy rzeczywiście w tej maseczce Pani E wyjdzie do miasta.

;-)

Yyyyy , a niech tam. Do odważnych świat należy :D :D

Chyba przyjadę specjalnie do Bolesławca i sprawdzę to osobiście. :D

Na pewno nie da się mnie nie zauważyć :D

A teraz dobrej nocy Wam życzę...

"Nie ważne jak twe serce się smuci jeśli będziesz wierzyć sen o którym marzysz się spełni"

Śpijcie spokojnie Bajarze. :-)

Dzień dobry:)

"Któregoś ranka, a było to nie tak dawno temu,
pewien rolnik stanął przed klasztorną bramą i energicznie zastukał.
Kiedy brat furtian otworzył ciężkie dębowe drzwi,
chłop z uśmiechem pokazał mu kiść dorodnych winogron.
- Bracie furtianie, czy wiesz komu chcę podarować tę kiść winogron,
najpiękniejszą z całej mojej winnicy? - zapytał.
- Na pewno opatowi lub któremuś z ojców zakonnych.
- Nie. Tobie!
- Mnie? Furtian aż się zarumienił z radości. - Naprawdę chcesz mi ją dać?
- Tak, ponieważ zawsze byłeś dla mnie dobry,
uprzejmy i pomagałeś mi, kiedy cię o to prosiłem.
Chciałbym, żeby ta kiść winogron sprawiła ci trochę radości.
Niekłamane szczęście, bijące z oblicza furtiana, sprawiło przyjemność także rolnikowi.

Brat furtian ostrożnie wziął winogrona i podziwiał je przez cały ranek.
Rzeczywiście, była to cudowna, wspaniała kiść.
W pewnej chwili przyszedł mu do głowy pomysł:
- A może by tak zanieść te winogrona opatowi, aby i jemu dać trochę radości?
Wziął kiść i zaniósł ją opatowi.
Opat był uszczęśliwiony.
Ale przypomniał sobie, że w klasztorze jest stary, chory zakonnik i pomyślał:
- Zaniosę mu te winogrona, może poczuje się trochę lepiej.

Tak kiść winogron znowu odbyła małą wędrówkę.
Jednak nie pozostała długo w celi chorego brata,
który posłał ją bratu kucharzowi pocącemu się cały dzień przy garnkach.
Ten zaś podarował winogrona bratu zakrystianowi (aby i jemu sprawić trochę radości),
który z kolei zaniósł je najmłodszemu bratu w klasztorze,
a ten ofiarował je komuś innemu,
a ten inny jeszcze komuś innemu.
Wreszcie wędrując od zakonnika do zakonnika,
kiść winogron powróciła do furtiana (aby dać mu trochę radości)
Tak zamknął się ten krąg.
Krąg radości."

To co, zaczynamy? :)

Niechby ten dzień był....


:*

No ja już zaczęłam :| załatwiłam drugi samochód :> :D
Krąg po byku :D
Dobry wieczór :)

Dzień dobry:)

Ale czasy:|
Państwo zgadza się z zapisami Kościołą
"Zabaw hucznych nie urządzać",
więc potupię sobie cichutko po własnym parkiecie :D

Mgosia napisał(a): No ja już zaczęłam :| załatwiłam drugi samochód :> :D
Krąg po byku :D

No jak nie:| a ten od którego kupiłaś lub pożyczyłaś "będzie pani zadowolona" :D

Miłego dnia Bajarze:*

Hmmm... a w salonie też tak mogą mówić ? :D

Dobry wieczór ;) :)