„Miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt, osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni; a większość z nich to trud i marność, bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.”

Piękne życie i piękny wiek.
Wieczne odpoczywanie racz jej dać Panie, a światłość wiekuista niechaj jej świeci - niech odpoczywa w pokoju. Amen.

Dzięki Pani Komendant Czak, miałam możliwość uczestniczenia w obozach harcerskich w Sławie, Radzyniu i Ustce. Tworzyliśmy taką "wielką rodziną" przez wiele lat podstawówki i szkół średnich z osobami którzy są wśród nas i z Tymi, co odeszli. Do Hufca zawsze można było iść jak do drugiego domu. Wielu z nas zawdzięcza naszej Pani Komendant nauki z dążenia do poczucia człowieczeństwa, czynienie dobra, a także to kim się staliśmy. Dziękuję, że była Pani w moim życiu. Rodzinie wyrazy współczucia.

Maryniu
Żegnamy się z Tobą, byłą komendantką Hufca ZHP Bolesławiec. Dzięki Tobie i stworzonym przez Ciebie zespołom instruktorskim były organizowane przez lata siedemdziesiąte obozy harcerskie, w których co roku uczestniczyło 0koło 800 harcerek i harcerzy. Dbałaś o sprzęt, dbałaś o właściwy dobór kadry obozowej. Dzięki Tobie i Twoim instruktorom harcerstwo bolesławieckie było ważnym środowiskiem wychowawczym. Bolesławianie w wieku 40 – 60 lat na pewno pamiętają tamte czasy.
Gdy przeszłaś na emeryturę, sprawy dzieci i młodzieży nie przestały być Ci obce. Przez kilkanaście lat pracowałaś aktywnie w bolesławieckim TPD. Choroba naturalnie wyłączyła Cię ze społecznych działań.
Bywa, że wiek i choroby wyrzucają nas poza obręb aktywności. Środowisko wolno zapomina, kim byliśmy. Każdego może to dotknąć.
„Jutro
Uczucie, gdy w mroczny dzień zrozumiesz,
Że będziesz musiał pójść w wieczność…
Nagi, owinięty kirem.
Samotny.”
Maryniu, bardzo będzie nam Ciebie brakować.
Koleżanki, byłe instruktorki ZHP, obecnie wolontariuszki TPD Bolesławiec.
Pogrzeb 6 grudnia.