ojciec napisał(a): Dam Wam coś własnego, może będzie do przełknięcia...sami oceńcie
W spadku po kobiecie
Pustka mi zastała
Kiedyś uczuć pełne serce
Po pamiątka mała
Było pięknie
Płonął uczuć płomień
Ale teraz myśli milkną
Z tęsknoty po niej
Długie lata razem
Trzeba dziś wymazać
Aby nie oszaleć
Inną drogę sercu wskazać.
Niewiele w tym poezji. Uczuć, emocji, troszkę jest. Jednak samo wyrażanie prawdziwych uczuć nie czyni poezji, z tekstu podzielonego na strofy. Słabiutko. :)
Dopisane 11.08.2012r. o godz. 14:17:
Gdzieś, gdziem nigdy nie dotarł
E. E. Cummings
gdzieś, gdziem nigdy nie dotarł, w szczęśliwie odległym
od wszelkich doznań miejscu, trwa cisza twych oczu:
w najkruchszym z twoich gestów jest coś, co mnie otacza,
czego dotknąć nie mogę, bowiem jest za blisko
najlżejsze z twoich spojrzeń łatwo mnie otworzy,
chociaż zamknąłem się jak palce zwarte w pięść,
płatek po płatku rozwierasz mnie zawsze jak Wiosna
co (z tajemniczą wprawą) rozwiera swą pierwszą różę
a jeśli zechcesz zamknąć mnie, ja wraz ze swoim
życiem zatrzasnę się przepięknie i gwałtownie,
jak gdyby kwiat w swym wnętrzu wyobraził sobie
śnieg, który skrzętnie sypie wszędzie wokół;
żadna z rzeczy widzialnych nie zdoła dorównać
mocy twej natężonej kruchości: jej tkanki
zniewalają mnie barwą swoich krain, każde
tchnienie wydając z siebie na śmierć i na zawsze
(nie wiem, co ty masz w sobie, co tak wszystko w krąg
otwiera i zamyka; tylko coś we mnie mi wróży,
że głos twych oczu głębszy jest niż wszystkie róże)
i nikt, nawet deszcz, nie ma takich drobnych rąk
Ten wiersz już był w temacie. Podaję jeszcze raz, bo to przykład przepięknej poezji. W tym wierszu też są uczucia, tęsknota, ale jakże pieknie poetycznie wyrażone! Nie wprost, nie dosłownie. Wiersz godzien pięknej miłości. :)
Dopisane 11.08.2012r. o godz. 14:18:
... a może, prawdziwa miłość godna pięknej poezji :)
cynik - człowiek, co zna cenę wszystkich rzeczy, a nie zna wartości żadnej z nich...
gdy odchodziłeś, był właśnie poranek
(to znaczy, wielkie konie; ulic barwy
budzone światłem; stukot stóp; niezdarny
szczeniak z mordką w rynsztoku; trolejbus, taranem
bodący i dostojnie pusty; otwieranie
prychających drzwi sklepów, a w nich białe larwy
twarzy) odziany w jedwab głosów gwarny
i stałeś w nim ze swoim zadumaniem
nad czymś: nad światem?... Ale ja nie mogłam pojąć
ciebie tymczasem: jak to, więc naprawdę kładłeś
przeszywająco czuły kwiat pomiędzy moje
beztroskie nogi,
kwietniem całując mnie nagłym,
głaskaniem budząc w piersiach i bezwstyd i bojaźń,
śmiejąc się, gdy ja z bólu drgnęłam i gdy z sił opadłam
Jeśli ty i ja budząc się
Jeśli ty i ja budząc się
odkryjemy (w jakiś sposób
w ciemności) że ten świat został
zerwany jak liść
koniczyny z zielonej łąki
bez —
czasu; spokojnie
zwracając
ku mnie
domyślne lustra którymi są twoje oczy
przekażesz mi nieco
więcej niż po dwakroć i tak
łagodnie
to wszystko co
podczas gdy spaliśmy podczas
gdy byliśmy czym innym znikło: a ja
niejasno
uśmiechnięty
znowu wejdę powoli
w to szczególne królestwo
(snu)
podczas gdy coś
innego
obcałowuje bez tchu
pamięć która jakże rozkosznie
fruwa w
jutrze bez ostrych wiraży
Przytul no się powiedział
przytul no się powiedział
(dam po nosie powiedziała
tylko raz powiedział)
mamy czas powiedziała
(daj pogładzić powiedział
ile razy powiedziała
jeszcze trochę powiedział)
drzesz pończochę powiedziała
(no już rybko powiedział
nie tak szybko powiedziała
no to jak powiedział
w każdym razie nie tak powiedziała)
no a tak powiedział
(niby jak powiedziała
to samo pomału powiedział
to chociaż pocałuj powiedziała
dalej zgódź się powiedział
a uczucie powiedziała)
będzie też powiedział
(co za zwierz powiedziała
upragniona powiedział
a co żona powiedziała
no daj powiedział)
aaj powiedziała
(och jak bosko powiedział
jeszcze zostań powiedziała
czemu nie powiedział)
nie śpiesz się powiedziała
(nnno? powiedział
ooo powiedziała)
było cudownie powiedział
(Należysz Do Mnie powiedziała)
Superanckie!
:)
Ojciec, Specjalista się wypowiedział!
Nic dodać, nic ująć!
Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć. M.S.C.
~Pro futuro niezalogowany 11 sierpnia 2012r. o 21:21
Jerzy Liebert
"Bliżej smutku "
Bliżej smutku, daleki już jestem od złości,
Od nadziei, co krzepi, od żądzy, co burzy.
Współczucie Twe mi obce, Twa dobroć mnie nuży.
Dwa okruchy łaskawe ze stołu miłości.
Patrzę w jutro bez gniewu, w dzień przeszły w zadumie,
Dzisiaj spojrzałem w miłość i zabiłem trwogę.
I odtąd w głębię serca wpatrywać sie mogę -
Twego, co kochać nie chce, mego - co nie umie.
"Trzymaj się z dala od ludzi, którzy próbują pomniejszać twoje ambicje... mali ludzie zawsze tak robią, a naprawdę wielcy sprawiają, że czujesz, że ty możesz być wielki&a
ojciec napisał(a): Dam Wam coś własnego, może będzie do przełknięcia...sami oceńcie
W spadku po kobiecie
Pustka mi zastała
Kiedyś uczuć pełne serce
Po pamiątka mała
Było pięknie
Płonął uczuć płomień
Ale teraz myśli milkną
Z tęsknoty po niej
Długie lata razem
Trzeba dziś wymazać
Aby nie oszaleć
Inną drogę sercu wskazać.
Niewiele w tym poezji. Uczuć, emocji, troszkę jest. Jednak samo wyrażanie prawdziwych uczuć nie czyni poezji, z tekstu podzielonego na strofy. Słabiutko. :) Dopisane 11.08.2012r. o godz. 14:17:Gdzieś, gdziem nigdy nie dotarł
E. E. Cummings
gdzieś, gdziem nigdy nie dotarł, w szczęśliwie odległym
od wszelkich doznań miejscu, trwa cisza twych oczu:
w najkruchszym z twoich gestów jest coś, co mnie otacza,
czego dotknąć nie mogę, bowiem jest za blisko
najlżejsze z twoich spojrzeń łatwo mnie otworzy,
chociaż zamknąłem się jak palce zwarte w pięść,
płatek po płatku rozwierasz mnie zawsze jak Wiosna
co (z tajemniczą wprawą) rozwiera swą pierwszą różę
a jeśli zechcesz zamknąć mnie, ja wraz ze swoim
życiem zatrzasnę się przepięknie i gwałtownie,
jak gdyby kwiat w swym wnętrzu wyobraził sobie
śnieg, który skrzętnie sypie wszędzie wokół;
żadna z rzeczy widzialnych nie zdoła dorównać
mocy twej natężonej kruchości: jej tkanki
zniewalają mnie barwą swoich krain, każde
tchnienie wydając z siebie na śmierć i na zawsze
(nie wiem, co ty masz w sobie, co tak wszystko w krąg
otwiera i zamyka; tylko coś we mnie mi wróży,
że głos twych oczu głębszy jest niż wszystkie róże)
i nikt, nawet deszcz, nie ma takich drobnych rąk
Ten wiersz już był w temacie. Podaję jeszcze raz, bo to przykład przepięknej poezji. W tym wierszu też są uczucia, tęsknota, ale jakże pieknie poetycznie wyrażone! Nie wprost, nie dosłownie. Wiersz godzien pięknej miłości. :)Dopisane 11.08.2012r. o godz. 14:18:... a może, prawdziwa miłość godna pięknej poezji :)
dzięki za recenzję/////to daj do porównania coś co sam spłodzisz
dzięki za recenzję/////to daj do porównania coś co sam spłodzisz
to nie była recenzja, a jedynie krótka notka do tekstu :)
wiesz Ojciec, napisałem już z kilkaset wierszy, lepszych i gorszych, a przeczytałem tysiące, również tych współczesnych. Przyznam Ci się, że wobec swoich wierszy jestem najbardziej krytyczny :) ale to nie oznacza, że się ich wstydzę! Swoich wierszy nikt nie powinien się wstydzić. Jednak, ten profil założyłem, aby dzielić się poezją uznanych poetów. Chcesz pisać piękną poezję? Czytaj tych najlepszych! Bez oczytania, nie można tworzyć wartościowej poezji, a przynajmniej zdarza się to bardzo rzadko. Więc? Ojciec, podziel się raczej z nami, tym co czytasz. jacy poeci są Tobie najbliżsi? Pokaż mi co czytasz, a będę wiedział jesteś ;) miłej niedzieli
Dopisane 12.08.2012r. o godz. 07:43:
ps. Pokaż mi co czytasz, a będę wiedział KIM jesteś :)
cynik - człowiek, co zna cenę wszystkich rzeczy, a nie zna wartości żadnej z nich...
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku.
Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
