Wszechobecne kamery – znak bezpieczeństwa czy naruszanie prywatności?

Monitoring towarzyszy nam dziś w życiu codziennym - obecność kamer już nas nie dziwi.

Kamery do monitoringu (fot. )

Kamery instalowane w miejscach publicznych zwykle służą kwestiom bezpieczeństwa. Videomonitoring w parku czy na peronie czynią miejsca te mniej interesującymi dla potencjalnych złodziejów i odstraszają tych, którzy mogliby zechcieć dopuścić się jakiejkolwiek formy rozboju. Ponadto, badania wykazują, że kamery do monitoringu działają na kieszonkowców, którzy szukają łatwego łupu poza ich zasięgiem. Niejednokrotnie zapis z kamer pozwolił policji ująć sprawców przestępstw. O ile w tych przypadkach konstrukcja kamery, która nie pozwala na zauważenie, w którą stronę aktualnie patrzy, może okazać się przydatne, o tyle w innych takie właściwości mogą powodować w nas mieszane uczucia, a nawet obawy o własną prywatność.

Prywatny monitoring to wciąż sporna kwestia. Jest on stosowany dziś powszechnie w niemal każdym sklepie, markecie czy galerii handlowej. Ma to swoje oczywiste plusy, choć wywołuje również kontrowersje – niekiedy bowiem kamery są umieszczane w miejscach, po których oczekiwalibyśmy odrobiny prywatności – np. w przymierzalni bądź toalecie. Ponadto, kamery przemysłowe stosowane są również przez firmy i osoby prywatne, które chcą kontrolować teren swojej posesji. Nierzadko jednak zasięg kamery obejmuje również drogę, chodnik czy najbliższy plac. W związku z tym każdy przechodzień jest w pewnym sensie narażony na wykorzystywanie jego wizerunku bez wyrażonej uprzednio zgody, co jest nielegalne.

W polskim prawie brak szczegółowych zapisów dotyczących monitoringu. Mimo to, uważa się, że nie powinien on naruszać prywatności osób, które nie wyraziły na to zgody. Nie istnieje natomiast zakaz instalowania kamer w miejscach publicznych. Mimo to kamery nie powinny naruszać prawa własności oraz praw do prywatności. Naruszenie ich bowiem może skutkować dochodzeniem sądowym wszczętym przez pokrzywdzonego.