~Niebieskozielony Grujecznik napisał(a): Hehe co tam gorszy sorcie?? Jak skomliliscie tak skomlicie.. Nie znudzilo sie?
Kontrowersyjny polityk?
To moze autor znajdzie okreslenie dla p osła Niesiołowskiego?
Za wikipedią:
..."W latach 1964–1970 był współzałożycielem i działaczem konspiracyjnej organizacji „Ruch”, kwestionującej legalność Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W 1970 był pomysłodawcą akcji podpalenia Muzeum Lenina w Poroninie. 20 czerwca w wyniku dekonspiracji, wraz z innymi działaczami (m.in. Emilem Morgiewiczem, Marianem Gołębiewskim, Andrzejem i Benedyktem Czumami), został aresztowany. 23 października 1971 skazano go na karę 7 lat pozbawienia wolności za „czynienie przygotowań do obalenia ustroju socjalistycznego przemocą” oraz próbę podpalenia. Karę odbywał w zakładzie karnym w Barczewie[4]. We wrześniu 1974 został zwolniony na mocy amnestii.
Od 1980 należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, przewodniczył komisji zakładowej „Solidarności” na Uniwersytecie Łódzkim. W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 został zatrzymany, następnie osadzony w ośrodku dla internowanych w Jaworzu, gdzie spędził około roku."..
a teraz o piotrowiczu:
Na uwagę zasługuje ostatni akapit z cytowanego fragmentu:
..."W 1976 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W latach 1976–1978 odbył aplikację prokuratorską, po czym w 1978 zdał egzamin prokuratorski[1].
W 1978 rozpoczął pracę w Prokuraturze Rejonowej w Dębicy, następnie w 1980 został przeniesiony do Prokuratury Wojewódzkiej w Krośnie, a na początku lat 80. do Prokuratury Rejonowej w Krośnie[1]. Od 1978 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[1]. Był członkiem egzekutywy PZPR w Prokuraturze Wojewódzkiej i Rejonowej w Krośnie[2], a także kierownikiem szkolenia partyjnego i społecznym inspektorem pracy[3]. Podczas stanu wojennego był autorem aktu oskarżenia przeciwko działaczowi opozycji Antoniemu Pikulowi, oskarżonemu o kolportaż wydawnictw drugiego obiegu[4][5]. Znany jest akt oskarżenia, jakie sporządził Piotrowicz przeciwko Pikulowi. „W świetle materiałów dowodowych wyjaśnienia oskarżonego nie brzmią przekonywająco. Dokonane ustalenia pozwalają stwierdzić, że Antoni Pikul, podczas obowiązywania stanu wojennego, dopuścił się przestępstwa. Skierowanie aktu oskarżenia przeciwko Pikulowi należy uznać za zasadne” - napisał Stanisław Piotrowicz w akcie oskarżenia[6]. Po upublicznieniu tej sprawy w 2013 Stanisław Piotrowicz stwierdził, że dążył do umorzenia tego postępowania[1]. Według relacji Stanisława Piotrowicza, po tym, gdy trafiła do niego sprawa opozycjonisty Antoniego Pikula, nawiązał on współpracę z obrońcą oskarżonego Stanisławem Zającem i wspólnie mieli ustalić taką linię działania by była ona najkorzystniejsza dla oskarżonego. Wskutek tych działań sprawa miała wrócić do prokuratury w Jaśle, natomiast tam zdecydowano przekazać ją prokuraturze wojskowej w Rzeszowie, gdzie sprawę umorzono, a Stanisław Piotrowicz jest do dziś przekonany, że znaczy wpływ miał na to protokół, który wcześniej sporządził[7]. Stanisław Zając po upublicznieniu tej sprawy już nie żył, więc nie mógł potwierdzić relacji Stanisława Piotrowicza, natomiast głos związany z tą sprawą zabrał też Aleksander Bentkowski, który jako minister sprawiedliwości w rządzie Tadeusza Mazowieckiego powołał Stanisława Piotrowicza w 1990 roku na szefa prokuratury rejonowej w Krośnie. Wspominając kulisy owego powołania Aleksander Bentkowski ujawnił, że w związku z tym zasięgnął opinii Stanisława Zająca właśnie, który o Stanisławie Piotrowiczu miał wyrażać się pozytywnie i powiedzieć, że spokojnie można go powołać na to stanowisko, bo to porządny człowiek[8]. Rozbieżne wersje przedstawił sam A. Pikul, który w 2015 stwierdził, iż Piotrowicz wobec niego zachowywał się przyzwoicie a jego mowa oskarżycielska na rozprawie sądowej bardziej przypominała mowę obrońcy[6], a w 2016 powiedział, że Piotrowicz w jego sprawie palcem nie kiwnął[9].
W 1984 zwierzchnicy służbowi stwierdzili, że „jest pracownikiem pilnym i zdyscyplinowanym, ambitnym i wydajnym. Powierzone mu obowiązki wykonuje prawidłowo. Poczynione ustalenia wykorzystuje do wszechstronnej działalności profilaktycznej. Wiele uwagi poświęca popularyzacji prawa zwłaszcza w środowiskach młodzieżowych”[10]. W tym samym roku, za zasługi w pracy zawodowej i działalności społecznej, został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[3]."
Dziękuję