Będziesz o tym pisał to nie znajdziesz pracy w mieście

Co na to dictum Gospodarz Miasta?

Z całym szacunkiem, ale pan Abramowicz nie jest historykiem.

Czyli pan Mirosław Starzyk, który sporo o tym mówił i pisał o lokalizacji ma rację? wychodzi na to, że tak

Jeśli na mapach urzędowych typu Meßtischblatt nie ma jakiegoś obiektu, to nie znaczy że go tam nie było. Obiektów o charakterze rozbieralnym, tymczasowym, bez solidnych fundamentów jak baraki, szopy czy altanki się nie nanosi na mapy. Prawo budowlane zazwyczaj tego nie wymagało. A Meßtischblatt był używany jako podstawa do zagospodarowania przestrzeni publicznej.

~~Pomarańczowobrązowa Wiśnia napisał(a): Jeśli na mapach urzędowych typu Meßtischblatt nie ma jakiegoś obiektu, to nie znaczy że go tam nie było. Obiektów o charakterze rozbieralnym, tymczasowym, bez solidnych fundamentów jak baraki, szopy czy altanki się nie nanosi na mapy. Prawo budowlane zazwyczaj tego nie wymagało. A Meßtischblatt był używany jako podstawa do zagospodarowania przestrzeni publicznej.

W tym przypadku mowa o willi, a nie o baraku czy innej tymczasowej konstrukcji. Willa jako stały budynek na mapie musiałaby być oznaczona, zwłaszcza jako samotny obiekt. Na Meßtischblatcie z 1943 roku są oznaczone nawet samotne stodoły (Scheune), co można łatwo sprawdzić.

Faktem jest ze filia obozu w niemieckim Bunzlau istanisla (podkreślam stan faktyczny i prawny funkcjonowania obozu w danym momencie historycznym). Za ten oboz odpowiadali nazisci niemieccy w systemie zbrodniczego niemieckiego państwa. O faktach należy pamiętać, przedewszystkim wyciągać z nich lekcje i pamiętać. Polska i naród polski w okresie II wojny był ofiarą , podobnie jak naród żydowski. Finansowanie stawiania pomników, tablic oraz utrzymania ich powinno odbywać się nie z podatków Polaków tylko katów. W przestrzeni społecznej bardzo powinniśmy uważać i jasno podkreślać ze do 1945 roku na tych ziemiach było nazistowskie państwo niemieckie, był tutaj niemiecki Bunzlau i mieszkali Niemcy. Za tą filie obozu odpowiadają nazistowskie Niemcy. Historie tych ziem należy badać ale jasno podkreślać, kto był katem, a kto ofiara. Najlepiej by było aby takie artykuły były jeszcze po niemiecku i obciążały sumienia katów w Niemczech a nie Polakow, którzy w trakcie wojny i po wojnie bardzo dużo wycierpieli.

W zapomnienie poszło miejsce pochówku zmarłych więźniów, cmentarz szpitala psychiatrycznego na ul. Piastów w lasku na górce. Francuskie związki kombatanckie już dawno temu zabrały stamtąd swych obywateli. Reszta co tam została poszła w niepamięć. Czy naprawdę ważniejsza jest noclegownia więźniów ? Po wojnie trzymano w takich obozach jeńców wojennych a potem rozbierano na opał albo puszczano z dymem jako siedlisko chorób. Pozostawały po takich barakach tylko kominy, które w latach sześćdziesiątych burzono by na kogoś się nie przewróciły.