przestancie się podniecać tą babką wiecznie trzepie się tymi włosami nad tym żarłem pełno pierścionków i bransoletek zamoczonych w tym mięsie a tym najwięcej bakteri :D sory za błędy :)

Tam gdzie Imperium był Bar Trupek ówczesne miejsce spotkań POM-owców po pracy na piwie Mój Tatek do dziś wspomina to piwo pod Trupkiem

~daniel napisał(a): przestancie się podniecać tą babką wiecznie trzepie się tymi włosami nad tym żarłem pełno pierścionków i bransoletek zamoczonych w tym mięsie a tym najwięcej bakteri :D sory za błędy :)

Racja,ta osoba tak się zna na kuchni,ze pierwsza lepsza baba ze wsi lepiej wie co i jak dobrze przyrządzić.

Nie tęskno mi za czasami komuny, ale... bawić to się wówczas ludzie potrafili a i mieli za co... Rok 1977 - zarobki (nie największe) ok. 4700 - 5000. Flaszka w sklepie to 103 zł. Kolacja dla dwóch osób (z pól basem oczywiście) na dansingu w Meksyku, NOT-cie czy Prnijavorze ok. 300 zł. I rzeczywiście, zwykłego robotnika stać było na trzy-cztery dansingi w tygodniu. Do tego w każda sobotę przynajmniej trzy dyskoteki - NOT, Wizów, Polfa, no i fajfy na Zabobrzu... Knajp w Bolesławcu, że głowa mała... Kiełbik, Barbórka, Arieta, Kaskada, Starówka, Aniołek, Toscano, Zajazd Śląski, Piast (ten w Rynku), Zacisze, Słoneczna, Prnijavor, Mikrus, Pikolo, NOT, Centralna ("Meksyk") czyli późniejszy Zodiak, Kasyno Wojskowe, Faktoria... O kilku pewnie jeszcze zapomniałem. A w miejscu Imperium nie było knajpy, tylko budka oferująca piwo. Ale tak, nazywano to miejsce "pod Trupkiem". Był jeszcze Małpi Gaj (budka z piwem w okolicach "Centralnej") i Słonie (kiosk z piwem na Grunwaldzkiej)... "Bieda" była "straszna" (ironia zamierzona). Do wielu knajp (ale tak poważnie to raczej restauracji czy barów) były kilkudziesięcioosobowe kolejki. Na miejsce w kawiarni trzeba było czekać nieraz godzinę i więcej. I nie było żadnej Gesslerowej od rewolucji. Każda z knajpek miała swoją "specjalizację". W Starówce była najlepsza golonka, w Zajeździe flaki, w Kiełbiku - węgorz, w Barbórce - schabowy... Ludzie mieli kasę, to chodzili do lokali na posiłki, pili piwo, wino, gorzałkę, rozmawiali ze sobą i się bawili. I nie było tak, że był tylko spokój. Lali się, aż szczęki i kości trzeszczały (a i często były połamane). Tylko uczciwie "walczono" - jeden na jednego. I bez kopania czy "przedłużania ręki" w kij, nóż, czy butelkę. Kobiety i dziewczyny były przy awanturach nietykalne. To właśnie one zatrzymywały wiele bójek, bo nikt nie miał prawa tknąć wkraczającej do akcji pani.... Kto złamał te zasady, był przez różne grupy znajomych i nieznajomych eliminowany ze środowiska. Umowna "komuna" była w wielu dziedzinach przeokropna. W kwestii zabaw, czy dostępu do rozrywki, biła jednak tą naszą wypaczoną "demokrację" dziesiątki razy...

W "NOT" i "Centralnej" dyskotek w latach 70-tych nie było. Tam były codzienne (oprócz poniedziałków)dancingi, obowiązywał strój wieczorowy,grały zespoły muzyczne live.

I a'propos Aniołka, czyli kawiarni "Pod Złotym Aniołem"... Tam były w sumie trzy kawiarnie - Główna sala nazywana Aniołkiem, mini bar na półpiętrze zwany w niektórych środowiskach Półczyścem lub Piętrkiem i knajpka w piwnicy nazywana "Piekiełkiem"... A flaczki w Aniołku (do czasu kryzysu) były, że palce lizać... Podobnie, jak żeberka w sosie własnym, śledzie w oleju czy barszczyk z krokietem (to także była "specjalizacja" Meksyku - Centralnej)... I jakoś nie pamiętam, by z radami byłą tam Gesslerowa czy inna celebrytka hi, hi, hi...

Słabą masz pamięć Tyldko... Fakt, w Meksyku w latach 70-tych nie było dyskotek, ale w NOT-cie tak. Nie w głównej sali, a w tzw. Klubie Konradowskim - wchodziło się tam z tyłu budynku. Obecnie są tam biura TBS... Była tam wcale nie mała sala widowiskowa, scena była, a i ekran kinowy... W soboty były dyskoteki, a w tygodniu można tam było obejrzeć fajny koncert, film... A dyskoteki w Meksyku były w latach osiemdziesiątych, gdy przebudowano nieco główną salę, zlikwidowano balkon, a na disco wchodziło się nie głównym wejściem od strony Kubika, a tym "oknem balkonowym" od strony stawu...