Pannazdzieckiem napisał(a):
A skoroś Baba , to czemu używasz form męskoosobowych dwulicowcu ? :)
co za bzdury znow pleciesz Kolego/Koleżanko, zacznij w końcu myśleć a nie cytować bełkot jakiś oszołomów, po raz kolejny dla ciebie do poczytania:
Streptococcus pneumoniae (pneumokok, dwoinka zapalenia płuc) jest przyczyną bakteryjnych zakażeń u człowieka, odpowiadając zarówno za ciężkie zakażenia inwazyjne jak i infekcje o charakterze miejscowym. Do ciężkich zakażeń nalezą m.in.: zapalenia opon mózgowordzeniowych, zakażenia uogólnione, zapalenie płuc z bakteriemią lub ropniak opłucnej. Inwazyjne zakażenia pneumokokowe obarczone są wysoką śmiertelnością i dużą liczbą powikłań, często nieodwracalnych. Obejmuje się je wspólną nazwą Inwazyjnej Choroby Pneumokokowej (IChP). Pneumokoki są także najczęstszą przyczyną pozaszpitalnego zapalenia płuc oraz zakażeń miejscowych takich jak ostre zapalenie ucha środkowego , które u niemowląt i małych dzieci w związku z ogromną liczbą przypadków, jak i powikłań są przyczyną wysokiego zużycia antybiotyków.
i, ii
Według WHO wynika, że z powodu zakażeń pneumokokowych każdego roku umiera od 700 tysięcy do około 1 miliona dzieci do 5 roku życia. Choroby pneumokokowe, obok malarii zostały uznane przez WHO za najwyższy priorytet w grupie chorób, którym można zapobiegać poprzez szczepienia.
Zakażenia pneumokokowe występują w każdym wieku, ale najbardziej narażone są małe dzieci do drugiego roku życia, osoby powyżej 65r.ż oraz osoby należące do grup wysokiego ryzyka w przebiegu chorób obniżających odporność na zakażenia bakteryjne. Nosicielami bakterii Streptococcus pneumoniae w górnych drogach oddechowych są ludzie. Największy odsetek nosicielstwa występuje u małych dzieci, zwłaszcza uczęszczających do placówek opiekuńczych jak żłobki, przedszkola, domy dziecka. Bakterie są przenoszone drogą kropelkową, a źródłem zakażenia jest nosiciel.
Wprowadzenie w 2000 roku skoniugowanej siedmiowaletnej szczepionki przeciwko pneumokokom (PCV7) stanowiło przełom w immunoprofilaktyce zakażeń.
Po 5 latach od wprowadzenia PCV7 do programu szczepień ochronnych w USA zaobserwowano 98% redukcje w zapadalności na Inwazyjną Chorobę Pneumokokową u dzieci do 2 roku życia. Zredukowano także o 65% liczbę hospitalizacji z powodu pneumokokowych zapaleń płuc, wreszcie udało się zredukować liczbę wizyt ambulatoryjnych o 43% i podawanie antybiotyków o 42% z powodu ostrego zapalenia ucha środkowego.
Na podstawie wieloletnich obserwacji stosowania PCV7 można zauważyć efekt redukcji nosicielstwa, co w znaczący sposób ogranicza transmisję bakterii w populacji i zmniejsza również zachorowania wśród osób nieszczepionych. Niespodziewanym efektem masowych szczepień PCV7 okazała się także tzw.
odporność zbiorowiskowa, inaczej zwana populacyjną, polegającą na tym, że szczepienia przeprowadzone u niemowląt i małych dzieci doprowadziły do znacznego spadku zachorowań na IChP dzieci nieszczepionych oraz u osób dorosłych (od 20 do 41%).
Merytoryczne argumenty zaowocowały wprowadzeniem skoniugowanej szczepionki pneumokokowej (PCV7) w 45 krajach świata i prawie wszystkich krajach Unii Europejskiej u dzieci od 2 miesiąca życia.
Wiele miast i gmin w Polsce podejmuje działania w zakresie edukacji i profilaktyki chorób wywołanych przez bakterię Streptococcus pneumoniae. Finansują szczepienia przeciwko pneumokokom ze środków publicznych. Są to działania wynikające z zadań Jednostek Samorządów Terytorialnych z zakresu ochrony zdrowia, w tym przypadku działań profilaktycznych skierowanych do najmłodszych. Znakomitym przykładem są Kielce, gdzie od 2006 roku każde nowonarodzone dziecko otrzymuje szczepionkę przeciwko pneumokokom za darmo. Z dotychczasowych danych wynika, że szczepienia już po pierwszym roku przyniosły wymierne korzyści, dając 60% spadek liczby hospitalizowanych dzieci z powodu zapalenia płuc do 1 roku życia i 23% w wieku 2-4 lata. W 2008 roku obserowowano dalszy spadek liczby hospitalizacji z powodu zapalenia płuc o 10% w grupie poniżej 1 roku życia i o 18% w grupie 2-4 lata. (ryc. 1). Wyniki uzyskane w Kielcach wskazują ponadto na skuteczność zastosowanego schematu dawkowania 2+1 (zaleconego i stosowanego w Europie w działaniach populacyjnych).
Programy profilaktyczne przeciwko pneumokokom są także realizowane w innych miejscach w Polsce, m. in.: Bogatynia, Suchedniów, Bogoria, Kraków, Milanówek, Radom, Puławy, Lublin, Bochnia, Kalisz, Brzesko, Police, Otwock i innych. W sumie w 2009 roku, aż 23 jednostki samarządowe zdecydowały się wydać środki publiczne na tak ważny cel zdrowotny jakim są szczepienia przeciw pneumokokom. Obecnie dostępne są dwie nowe skoniugowane szczepionki, rozszerzone o trzy lub sześć patogennych serotypów, tym samym znacznie zwiększając pokrycie szczepionkowe, czyli dając szerszą ochronę przed patogennymi serotypami pneumokoka. Jest to nowa szczepionka 10-walentna oraz szczepionka 13-walentna, która zbudowana jest na doświadczeniach i naukowych podstawach szczepionki siedmiowalentnej. Dlatego też jest duża szansa na jeszcze skuteczniejsze działania i szerszą ochronę przeciw zjadliwej i groźnej bakterii jaką jest pneumokok.
Prof. dr hab. Alicja Chybicka
Z:
Prof. dr hab. Mieczysławą Czerwionką-Szaflarską
Dr hab. Teresą Jackowską
Prof. dr hab. Marianem Krawczyńskim
Dr hab. Tomaszem Szczepańskim
Prof. dr hab. Andrzejem Milanowskim
Prof. dr hab. Anną Dobrzańską
Prof. dr hab. Marią Korzon
Dr n. med. Arturem Mazur
Prof. dr hab. Wojciechem Służewskim
Prof. dr hab. Jerzym Stańczyk
Prof. dr hab. Mieczysławem Walczak
Prof. dr hab. Haliną Woś