zraniona napisał(a):
Od dziecinstwa doswiadczam paralizu przysennego , - to zjawisko w ktorym sie lezy nieruchomo calkiem swiadomie i niemozna sie poruszyc ani wydac dzwieku mimi iz sie bardzo chce, towarzyszy temu uczucie lęku strachy przerazajacego ...................

Przytrafiło mi się to dwa razy. Było to ok. 20 - cia lat temu, ale pamiętam to ,jakby zdarzyło się wczoraj.
Wtedy określano to mianem "zmory sennej". Zasypiając pewnej nocy poczułem w pewnym momencie, że nie mogę się ruszyć, jakbym był skrępowany od ramion po stopy. A po pewnym czasie poczułem czyjąś obecność, jakby niematerialną, raczej duchową. Ale nie to było najstraszniejsze. Po chwili poczułem jak coś ugniata mi klatkę piersiową i zobaczyłem zjawę z trupią czaszką, która siedziała na mojej piersi i ugniatała ją. Widok był przerażający i koszmarny. Wtedy przypomniało mi się, co mi o tym opowiadał mój ojciec, gdy to go spotkało. Starałem się więc skupić na miłych pozytywnych wspomnieniach i to pomogło.
Dopiero po drugim takim zdarzeniu, zapytałem o to mojego księdza katechetę.
I od Niego dowiedziałem się, że nie spotkało mnie żadne nadprzyrodzone zjawisko, czy też złe moce nie przychodzą do mnie.
Po prostu poszedłem spać bardzo zmęczony i wyczerpany, a na dodatek położyłem się na wznak, z rękami na klatce piersiowej. Z powodu wyczerpania, zasnąłem bardzo szybko, a przez to pojawiła się u mnie faza snu zwana REM, podczas której występują marzenia senne, z pominięciem pierwszych 3 faz snu.
Tak że zasnąłem i miałem sen, podczas gdy zdawało mi się, że jeszcze nie śpię.
A ciężar rąk spowodował uczucie duszenia, co wywołało dodatkowo koszmary w postaci zjawy z trupią czaszką.
Przeczytałem, że Podczas fazy REM mięśnie szkieletowe są całkowicie sparaliżowane, żeby nasze ciało na łóżku nie odgrywało ruchów wirtualnego ciała ze snu. Nazywa się to paraliżem sennym. Czasami zdarza się, że ktoś się obudzi w tej fazie, ale mięśnie jeszcze przez chwilę są wyłączone. Nie da się wtedy nimi poruszyć.
Nie jest to nic groźnego, ale można się nieźle przestraszyć - miłych snów.....

Mi sie staje przewaznie zawsze wtedy gdyz leze na plecach a rece mam na dole kolo bioder, w przeciwienstwie do ciebie ja nie moge otworzyc oczow, i nawet bym nie otworzyla bo bym sie bala :| Ledwo sie poloze zaczynam czuc nie pokoj w sobie,wtedy wiem ze znowu to bedzie,zamykajac oczy juz nie moge sie ruszyc i akcja sie zaczyna! Wyczytalam gdzies zeby sprubowac ruszyc palcem u nogi,w ten sposob mozna to przerwac,mi sie to nie udaje :/

Mam od dłuższego czasu taką sytuacje budze się w nocy ale nie mogę otworzyć oczu jestem świadomy że nie śpię nie mogę poruszać nogami rękoma głowa jakby coś mnie trzymało mija to dopiero gdy w myślach odmówię modlitwe nic naprawde przyjemnego czy ktoś się z tym kiedyś spotkał to bardzo męczy

Porażenie przysenne inaczej tzw. "dusiołek". Starsi ludzie twierdzą,że jest to wynik ingerencji błąkających się dusz itp, które w nocy "przysiadają" na piersi człowieka uniemożliwiając mu oddychanie. Babcine sposoby na pozbycie się dusiołka to :
-unikanie zasypiania w pozycji leżącej
-agrafka wczepiona w koszulę nocną lub inną odzież w której śpimy
Rada Pani Świrskiej
-polanie wodą święconą łóżka na którym śpimy
Grupa osób zwiększonego ryzyka
-panny,
-młode mężatki
-młodzi ludzie do 25-go roku życia. ;)

~Bobobika napisał(a):
-unikanie zasypiania w pozycji leżącej

:D

Mam to prawie codziennie nasila sie to ja dzisiaj chcialem zaczac ten temat ale ktos mnie wyprzedzil dziwne to rzeczy w nocy sie dzieja strach paraliz opetanie jest taki moment ze wydaje mi sie ze sie poddaje nie wiem o co chodzi naprawde przerazajace pare razy czulem dotyk ucisk wtedy wlasnie gdy nie moglem otworzyc oczu

~Bobobika napisał(a): Porażenie przysenne inaczej tzw. "dusiołek". Starsi ludzie twierdzą,że jest to wynik ingerencji błąkających się dusz itp, które w nocy "przysiadają" na piersi człowieka uniemożliwiając mu oddychanie.

albo zmora
Coś strasznego! Jeden raz wystarczy na całe życie

Ja też miałam kiedyś raz takie coś chyba z 10 lat temu, wydaje mi się że nie spałam bo miałam otworzone oczy ale byłam twarzą odwrócona do ściany, nie mogłam się ruszać ani oddychać i czułam że ktoś nade mną stał i wyraźnie czułam że pociągnął palcami po moich plecach, ale nie mogłam nic zrobić ani krzyczeć ani odwrócić się ani ruszyć nawet małym palcem, pewnie ze strachu.. do tej pory to pamiętam, trwało to może z 3 minuty i później szybko zasnęłam jak się obudziłam rano to miałam na plecach czerwone lekkie plamki jakby ktoś mnie paznokciem rysował :| ale to się już nie powtórzyło , masakraa .. najgorsze wspomnienie z dzieciństwa