;)



rapowych snów.. dobranoc :)


Dopisane 10.06.2016r. o godz. 00:43:

ps.?



bra :)


Dopisane 10.06.2016r. o godz. 11:35:

Wojciech Młynarski
"Ach, to był szał gdy Duduś grał"

Ach, to był szał gdy Duduś grał na saksofonie
Tworzył styl mych najlepszych chwil mych młodych lat
Każdego dnia nadzieja szła w białym welonie
Spotkać mnie, zaprzyjaźnić się, iść razem w świat
I wciąż na Mokotowskiej,
Gdy zmierzch spóźnia się troszkę
Tych chwil, starym Hybrydom żal
Gdy nastrój trwał i Duduś grał na saksofonie
Naszym snom, marzeniom, łzom, pan Duduś grał
Byliśmy niewinni w te dni i tak pogodni
Skrzył się czas od konceptów i dowcipów rac
Nie myślał nikt, ze życie jest jak bar przechodni
Ostry start i gaz raz po raz, a potem kac
Lecz cos się nie starzeje, to chęć by mieć nadzieje
to chęć by choć w marzeniach wbiec tam
Gdzie nastrój trwa i Duduś gra na saksofonie
Naszym snom, marzeniom, łzom, pan Duduś gra
Naszym snom, marzeniom, łzom, pan Duduś gra



:)


Dopisane 10.06.2016r. o godz. 11:39:

Jeszcze "Ballada o torreadorze" ;)



ole :)


Dopisane 10.06.2016r. o godz. 11:47:

W słynnej prowincji Guadalajara
Istnieje według najlepszych wzorów
Szalenie droga i bardzo stara
Szkoła dla przyszłych torreadorów.

W niej młodzi chłopcy o ciemnych oczach,
zanim poznają zwycięstwa smak,
i nim areny szum ich otoczy,
Słuchają mistrza rad, co brzmią tak:

Sukcesów sens przy walce byków
polega na sztuce uników.
Byk żaden sam nie zacznie bóść
więc ty go wciąż muletą kuś!
Niech wścieka się! Niech biega wkoło!
Niech myśli, że stawisz mu czoło!
I skacz w bok nim dosięgnie cię!
Ole! Ole! Ole!

Korrida jak życie się toczy.
Wygrywa kto w porę uskoczy,
a kark pod nóż da w końcu ten
kto ciągle prze na oślep łbem.
Więc zanim już srebrna twa szpada
bykowi cios ostatni zada
Kołuj go! Zwódź! We w tę i w tę!
Ole! Ole! Ole!

W słynnej prowincji Guadalajara
Jeden z adeptów (pierwszy na liście)
Co się jak dotąd najlepiej starał
Słysząc te słowa splunął sążniście (tfu!)
Struchleli chłopcy o ciemnych oczach
i mistrza omal nie trafił szlag.
A młody torro na środek skoczył
I po hiszpańsku wygarrrrnął tak:

Marzę, jak wy. o walce byków,
lecz gardzę tą szkołą uników.
I walkę mą rozstrzygnie wprost -
Róg byczy lub mej szpady cios.
Nie będzie byk gonił mnie w koło.
Od pierwszych chwil stawię mu czoło.
Nie stchórzę gdy dosięgnie mnie.

I gardzę tym, kto by się skupiał
by jego byk oślepły czy zgłupiał.
Nie ze mną - nie! - numery te.
Albo ja Go - albo on mnie!
Upadnę lub srebrna ma szpada
bykowi cios ostatni zada.
Wawrzyn lub śmierć!
We w tę lub w tę!
Ole! Ole! Ole!

W słynnej prowincji Guadalajara
Tłum entuzjastów zbladł jak pergamin
kiedy nasz adept, co tak się starał,
wszedł na arenę zdawać egzamin.
Stanął na środku jak inni blady.
Nikt jeszcze nie wie -
Heros czy tchórz?
Rzucił muletę wydobył szpadę
a byk nadbiegał, byk był tuż tuż.
I spójrzcie państwo - nic się nie stało!
I tłumom zamarł na ustach krzyk.
Bo audytorium nie przewidziało...
że unik zrobi byk! Ole!
że unik zrobi byk! Ole!
że unik zrobi byk!

;)

~aa napisał(a): :) DP jeśli oddech to bardzo głęboki ;) pełną klatą :)

aa

masz rację :)

Żyj!

i wcale nie po cichu
i wcale nie na palcach

Żyj głośnym krzykiem serca,
radosnym szumem palców
i wyczerpanymi biegiem mięśniami

pomaluj swój świat na czerwono
(pożyczę ci mojej szminki)
na wałki do włosów zakręć szczęście
i rozpuść je na wiatr,
na wrzosowiska, na pamięć

Żyj!
całym sobą i całą mną
i umieraj
wypełniony światem po brzegi

autor
Helmi


Dopisane 10.06.2016r. o godz. 19:42:

~aa napisał(a): :)
:) czego potrzeba ? jakie cele są najważniejsze w życiu aby osiągnąć satysfakcję czy spokój ducha ? świetne do dyskusji w poezji :)

:)

jeśli wiara pomaga nam być lepszymi ludzmi, to tak :) wierzmy :)



W co wierzyć?

W co mam teraz wierzyć?-
Żeby się nie zawieść.
Czy w to co było?
Raczej nie, bo po tym został tylko ból,
Czy w to co mi się śniło?
Nie jestem pewien, bo sny nie zawsze sens mają.
Czy w to co teraz trwa?
Chciałbym, lecz czegoś tu brakuje,
Nie wszystko co trzeba ta chwila ma,
Czegoś mi brak,coś nie pasuje.
Czy mam wierzyć w to co będzie?
Nie bardzo mnie to przekonuje,
Lecz to właśnie wybiorę,
Bo może właśnie jutro ktoś sprawi że moja wiara się znów odbuduje.

autor
amaru


Motto:
"Zdradzę wam tajemnicę: nie czytamy
poezji dlatego, że jest ładna. Czytamy ją,
bo należymy do gatunku ludzkiego,
a człowiek ma uczucia. Medycyna, prawo,
finanse czy technika to wspaniałe dziedziny,
ale żyjemy dla poezji, piękna, miłości."

John Keating - "Stowarzyszenie Umarłych Poetów"



Dopisane 10.06.2016r. o godz. 20:35:

alter napisał(a):

Promyka wiary..."

Jednostronne spojrzenie zamyka przed wieloma osobami bardzo szeroką perspektywę
:)

można tak

Sens życia
Sztaudynger Jan

Po śniadaniu jest obiad, po obiedzie kolacja,

To dla wielu sens życia i jedyna w nim racja.

banalnie, prawda?

ale można tak

Misplaced childhood

Białe łąki, na których skaczą zielone zające,
Niebieskie lasy, w których drzewa sięgają słońca,
Różowe chmury, nad którymi drzemią słowa,
Rwące potoki, które płyną wciąż od nowa-
W siedmiomilowych butach tam wędrowałam,
W czapce-niewidce, z aniołem, który do mnie przemawiał.
Z wiarą, ze tkwi gdzieś w górze moja gwiazda,
Z pewnością w sercu, że się z tego nie wyrasta...


Hanna Łucja Orłowska


miłego wieczoru









:) :) :) :)


Dopisane 10.06.2016r. o godz. 20:55:

zapomniałam dodać :)

kolorowych snów :)


Dopisane 10.06.2016r. o godz. 23:43:

ps. jeszcze to... fajne ;)



dobranoc :)

alter- dzięki za wklejenie "Dudusia".
Za Dudusiem (na foto) przy perkusji siedzi ś.p. Jacek Brzycki mój kolega z młodych krakowskich lat.

Faktycznie, to jest Jacek Brzycki. Zmarł w 2011. Jest na sieci trochę jego fotek, ale i ciekawych informacji o tym muzyku. Czasy muzycznych klasyków. Awangarda :)



Dopisane 11.06.2016r. o godz. 09:54:



:)


Dopisane 11.06.2016r. o godz. 10:00:

Koncert na oboje

Rozegramy
koncert na oboje
zanim
wszystko się rozstroi
w tanie fałszowanie
I posłuchamy
siebie o pół tonu
w gamie
dźwięków na harmonii
granej
półnutami i pauzami
tak by zmieścić się w takt...



miłego dnia :)

Moje istnienie



Światłość mej duszy

Opromienia i oświetla każdy krok na ścieżce mojego ziemskiego istnienia

Przekaźnikiem duchowej mocy się stałam,

Anielskie przesłania i wizje innym przekazywałam

Swą radością i beztroską ludzi zarażałam

Przy czym trudne decyzje duszy podejmowałam



Moja droga życiowa wdoświadczenia usłana

Na wyższe wymiary mnie kierowała

Głębię mej duszy odkrywałam

I coraz większą jasnością promieniowałam

Na każdym poziomie mojego istnienia

Odkrywałam w sobie potencjał i duszy pragnienia

Wewnętrzną moc uruchamiałam

I tajemnicę Boskiej mądrości zgłębiałam



Subtelne energie z wyższych wymiarów

Otaczają mnie opieką i wspierają

Jestem istotą w człowieczej postaci

Niosę mądrość, miłość i światło

Więc wszyscy zaufania do życia nabierają



Pomysłami i pasją ich zarażałam

Zaplątane ścieżki życia prostowałam

W magiczny sposób ich życie odmieniałam

I nadzieją obdarowywałam

Spowici światłem ode mnie odchodzą

Świadomi ziemskiego powołania



Spotykają na swej drodze ludzi,

Którzy wykorzystują prawo przyciągania

Wyższym celom dotrzymują wierności,

Rozwijając się przy tym doskonale

Najwyższe światło ich prowadzi,

Pokonując bariery i lęki niebywale

Zapomnieli o zasadach, którymi do tej pory się kierowali

Wznieśli się ponad to wszystko

I stali się świetliści, piękni, młodzi i doskonali

Dorota Basowska


dobranoc

Cohen? :)



:)

Mieczysław Świecicki :)


dobranoc :)

PS. poezja zawsze będzie górą ;)