Zdecyduj się, moje Ty alter ego.
Albo jesteś "poetytcki", albo ... :)
Bo Miłosz (Czesław) z pewnością takiego TRAKTATU nie popełnił ;)

kajtek68 napisał(a): :>

:>

kajtusiu68, uśmiechnij się :D







złość piękności szkodzi :*

kajtek68 napisał(a):
Albo jesteś "poetytcki", albo ... :)

O przepraszam! Literówka oczywiście :)"Traktat Poetycki"!

Kajtek, jak zwykle jesteś bezbłędny, ale... może tak czasami byś się skupił na treści, nie literówkach ;) Prawdopodobnie wszyscy by na tym zyskali :)

:)

Postaram się ;)

kajtek68 napisał(a): Postaram się ;)

:)






Dopisane 06.07.2016r. o godz. 14:40:

~aa napisał(a):
Któż zgadnie, kiedy głupstwo bardziej górę wzięło,

A.Pope? "O krytyce"?:)

"I mądrze dumny umysł poskramia człowieczy.
Jak ocean, gdy nową część lądu pochłonie,
Opuszcza suche piaski na przeciwnej stronie,
Tak jeśli pamięć nadto ma władzy nad duszą,
Dzielne rozsądku siły ustępować muszą.
A gdzie się wyobraźni żywy ogień znęci,
Tam gaśnie niezawodnie lekki rys pamięci.
Dość na jeden genijusz jest jedna nauka,
Tak ciasny rozum ludzki, tak obszerna sztuka!
Często i jednej ogrom trudno objąć cały,
Zaledwo jej szczególne pojmujem wydziały.
Na kształt królów tracimy zdobyte już części,
Marząc dumnie, że więcej zyskać się poszczęści.
Bieglejszym każdy w swoim zostałby zakresie,
Gdyby nie chciał iść dalej niż go zdatność wzniesie.
Natury słuchać trzeba, a rozsądku władza
Niech się zawsze z niezmiennym prawidłem jej zgadza.
Niemylne przyrodzenie! w Boski blask bogate,
Ty czystą, jednostajną, powszechną oświatę,
Życie i siłę dajesz wraz z wdzięków doborem;
Ty sztuki jesteś źródłem, przedmiotem i wzorem!
W tobie ona właściwej zasięgając rady,
Góruje bez nadęcia, działa bez przysady.
Tak duch ożywiający skład pięknego ciała
Obudza w niem sprężystość, dzielnym ogniem pała;
Pokrzepia żyły, ruchu stanowi pobudki, Sam niewidzialny,
wszędzie jest jawny przez skutki.
Wielu, których dowcipem obdarzyły Nieba,
Nie może się nauczyć, jak go użyć trzeba,
Gdyż często walczy dowcip z rozsądkiem otwarcie,
Lubo jak małżonkowie winni sobie wsparcie"

:)

alter napisał(a):
aa, jeżeli coś mi smakuje to się delektuję ;) ...Ok, więc... ostatni fragment :)
Koniec. :)

:) uważaj aby od tego delektowania się nie wzdęło cię :)



ok, czytałam. tylko mógłbyś przeplatać czasem :)



:) :D no tak poetycki



:)

Jeszcze fajna impresyjka :)

Piwkowska Anna

*** (rdzewieją szyldy...)

Rdzewieją szyldy, kurzą się obrazy
mijają lata. Srebro leżąc w wodzie
matowieje. Butwieją zatopione łodzie
i nic się nigdy nie zdarza dwa razy.
Płowieje czerwień i czernieje złoto
biel rękopisów szarzeje w szufladach.
Jeśli nieszczęścia to po nas. I potop
i noc niech po nas dopiero zapada.
Czas mija. Nieruchoma czuję całą skórą
jak strach wypełnia mięśnie, podpełza do kości.
Choroba jest jak ciężka, ołowiana chmura
Całując życie swoje - chora z namiętności.



Dopisane 06.07.2016r. o godz. 15:12:

~aa napisał(a): :) uważaj aby od tego delektowania się nie wzdęło cię :)

hehehe :)

W tej materii to niemożliwe! Poezja to mój chlebek powszedni ;)


Dopisane 06.07.2016r. o godz. 15:31:

To fajne!




Dopisane 06.07.2016r. o godz. 15:32:

... i to!



:)

:) to było naprawdę zabawne :) a Miłosz lubił piwonie :)

Piwonie kwitną, białe i różowe,

A w środku każdej, jak w pachnącym dzbanie,
Gromady żuczków prowadzą rozmowę,
Bo kwiat jest dany żuczkom na mieszkanie.

Matka nad klombem z piwoniami staje,
Sięga po jedną i płatki rozchyla,
I długo patrzy w piwoniowe kraje,
Dla których rokiem bywa jedna chwila.

Potem kwiat puszcza i, co sama myśli,
Głośno i dzieciom, i sobie powtarza.
A wiatr kołysze zielonymi liśćmi
I cętki światła biegają po twarzach.



:) delektuj małymi kęsami i popijaj mlekiem ;)



:) miłego dnia