~aa napisał(a): :) delektuj małymi kęsami i popijaj mlekiem ;)

Na tym polega delektowanie się :)

Pustynia bez poezji, ma swoje poetyckie oazy... wyobraź teraz sobie wędrowca co się dopadnie do tej czyściutkiej smacznej poezji ;) Mniam :) Ja przesiaduję w takiej oazie od wielu lat, a mimo to wciąż "PRAGNĘ jej namiętnie" ;) (buziak)


Dopisane 06.07.2016r. o godz. 16:04:

Spodobała mi się ta "BAiKA":)




Dopisane 06.07.2016r. o godz. 16:05:

... a czemu mlekiem? Mlekiem popijam drożdżówki :) Kokosowym podlewam miłość ;)

:) po prostu zapowiedź kampanii karmienia piersią :)



:) dla mnie poezja to zbiór dusz :) każdy wiersz zwiera czyjeś uczucia, zwierzenia i idee i to jest piękne :) w poezji to ja czuję się jak wędrowiec.

~aa napisał(a): w poezji to ja czuję się jak wędrowiec.

Zakładając, że poezja jest wszędzie wokół nas, nawet nie będąc temu w pełni świadomym, że towarzyszy nam przez całe życie... Wędrujemy przez życie z poezją :) Dla mnie IDEAŁ :)

Petrarca Francesco
Zawsze kochałem, kocham dziś tak samo

Zawsze kochałem, kocham dziś tak samo,
Z dnia na dzień kochał będę coraz mocniej
Najsłodsze miejsce, dokąd wraca za mną
Płacz, kiedy miłość serce gnębić pocznie.

I postanawiam kochać każdą chwilę,
Która mi błahe sprawy odsuwała.
I tę najwięcej, com jej winien tyle,
Bo z jej natchnienia chciałbym dobrze działać.

Kto kiedy widział, aby tyle rzeczy
Mogło na serce moje naraz natrzeć?
Bólu najdroższy! Ty mnie z ran wyleczysz.

Miłości, z jakąż mnie siłą hartujesz!
W pragnieniu rośnie nadzieja: inaczej
Zginąłbym teraz, gdy smak życia czuję.



Dopisane 06.07.2016r. o godz. 17:15:



:)


Dopisane 06.07.2016r. o godz. 17:41:

:)




Dopisane 06.07.2016r. o godz. 18:01:

Petrarca Francesco
Kiedy wspominam i miejsce, i porę

Kiedy wspominam i miejsce, i porę,
Gdzie zatraciłem siebie, gdy wspominam
Pęta miłosne, w których każda gorycz
Była słodyczą, radość - łez przyczyną,

Szczęśliwy jestem, bo w sercu mam ogień
I wszystkie moce rozpalone piekła;
uspokojenie w tym znajduję błogie.
Tak żyję płonąc, a o resztę nie dbam.

To słońce świeci więźniowi przez kraty,
Jedyne słońce, blaskiem wzrok przewierca
Ku zachodowi słońca, jak przed laty.

Tak mi jest jasno, tak mi w piersiach gore,
Że pamięć moja, czuła na ból serca,
Znów mi wskazuje to miejsce i porę.

:)


Dopisane 06.07.2016r. o godz. 22:38:





Dopisane 07.07.2016r. o godz. 00:13:


:)

Kicia :*
Ja tam wolę takie "Panie" ;)



Pozdrawiam

kajtek68 napisał(a): Kicia :*
Ja tam wolę takie "Panie" ;)

rozumiem, spotykasz taką, wszystko jest ładnie, pięknie i nagle c.h.u.j ! :D to inną poezję wkleję kajtusiu68 :* rosyjską, bardziej subtelną 7eb ;)






ojcu założycielowi tematu niekoniecznie może się spodoba, ale twierdzi sam, że wszystko wokół nas jest poezją, życie jest poezją :D aa, i to " fak ju " nie do Ciebie.

to 7eb wskoczyło z kodu i od razu skojarzenie z piwem EB :D

jeszcze jedna sztuka poezji rosyjskiej





miłego poetom teraz w kodzie było C4 :D

Nooo nie powiem :)
Ry(t)my pierwsza klasa :*




Dopisane 07.07.2016r. o godz. 10:46:

To odnośnie pierwszej propozycji.
Drugą ocenię po wysłuchaniu ;)

kajtek68 napisał(a): Nooo nie powiem :)
Ry(t)my pierwsza klasa :*

MM, jak najbardziej, też pierwsza klasa :* w kodzie nic ciekawego :D