Portal nr 1 w powiecie bolesławieckim
REKLAMA Zapraszamy
BolecFORUM Nowy temat

Poezja. Wiersze ulubione.

10114
#alter nieaktywny
21 sierpnia 2016r. o 22:43
aaco napisał(a):
Wincenty Faber
WARTOŚĆ UŚMIECHU...

Darząc uśmiechem - uszczęśliwiasz serce.
uśmiech bogaci obdarzonego
nie zubożając dającego.
Nie trwa dłużej niż chwila,
ale jego wspomnienie zostaje na długo.
Nikt nie jest tak bogaty,
by mógł nim pogardzić,
ani tak ubogi, by nie mógł nim darzyć.
Uśmiech niesie radość rodzinie,
umacnia w pracy,
świadczy o przyjaźni.
Uśmiech podnosi na duchu zmęczonych,
leczy ze smutku.
Gdy więc napotkasz kogoś
o twarzy ponurej,
obdarz go hojnie uśmiechem;
któż bowiem bardziej go potrzebuje
niż ten, co nie potrafi go dawać?


wiersz po-radnik? Bardzo misię ;) Uśmiech? przecież to takie proste i oczywiste :)


Dopisane 21.08.2016r. o godz. 15:44:



mocne wykonanie ;)


Dopisane 21.08.2016r. o godz. 15:46:



:)


Dopisane 21.08.2016r. o godz. 15:55:

fajne :)



do miłego wieczoru :)


Dopisane 21.08.2016r. o godz. 22:39:



:)


Dopisane 21.08.2016r. o godz. 22:41:

Lecz tylko na chwile :)

Kiedyś wierzyłem, że może byłem,
Choć twoim małym pragnieniem.
Choć czasem znikałem, choć uciekałem,
To tylko tobie mówiłem:

Zabiorę cię tam, gdzie chcesz
Na jawie, we śnie - ty wiesz.
Zabiorę cie tam, gdzie chcesz
Lecz tylko na chwilę.
Z echem tych słów ot tak
Ty znikniesz jak sen,
A ja zostanę znów sam, znów sam
Lecz tylko na chwilę.

Tak wiele ulic jesteś ode mnie.
Tak wiele spojrzeń dalekich.
Dni płyną szybko, jak strumień wspomnień.
A ty na jedną chwilę przyjdź do mnie.

Bym zabrał cię tam, gdzie chcesz
Na jawie, we śnie – ty wiesz
Bym zabrał cię tam, gdzie chcesz
Lecz tylko na chwilę,
Z echem tych słów, ot tak
Ty znikniesz jak sen,
A ja zostanę znów sam, znów sam
Lecz tylko na chwilę

Mój cień za twoim cieniem,
Jak dusza za pragnieniem,
Tęskniąc szukając siebie wciąż.

Zabiorę cię tam, gdzie chcesz
Na jawie, we śnie – ty wiesz
Zabiorę cię tam, gdzie chcesz
Lecz tylko na chwilę
Z echem tych słów, ot tak
Ty znikniesz jak sen,
A ja zostanę znów sam, znów sam
Lecz tylko na chwilę.


Dopisane 21.08.2016r. o godz. 22:43:



:)

<b> Poezja Królową Sensytywnego Życia. </b>
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
2900
#falco nieaktywny
21 sierpnia 2016r. o 22:53
Mgła,mgła,mgła
cała Warszawa we mgle
Cała Polska to mgła
pyta przechodzień ,przechodnia
jak wczoraj ,jak dziś ,jak co dnia

-kiedy skończy się mgła?
Piotrze to ty?
-to ja
-czy idziesz ze mną ?
mgła

ot taki sobie wiersz pewnego autora
:D

"bierz życie z każdym oddechem..."
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
10114
#alter nieaktywny
21 sierpnia 2016r. o 23:08
Epitafium dla Krzysztofa Klenczona!

<b> Poezja Królową Sensytywnego Życia. </b>
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
15121
#aaco nieaktywny
22 sierpnia 2016r. o 21:59


Iłłakowiczówna Kazimiera - Rzeka

Rozbija mnie o kamienie
każde twe westchnienie.
Jam jest żywioł bieżący, płynny, a tyś - brzeg,
postawiony na to, byś mnie strzegł.
Polujesz na łąkach, liczne i celne twe strzały
mordują na mej piersi ptactwo dzikie i kaczuszki białe:
ścinasz olchy i dęby, drzewa pomne wieków,
i puszczasz je na wody me, aby kłody uniosły daleko.
I przychodzisz i klękasz - zziajany, brudny i spragniony-
nade mną, a ja odbijam w sobie obraz twój zmącony
i - gdy mnie pijesz - staję się chłodna i czysta, i lekka,
a dusza ma przez skrwawione ręce twe przecieka, przecieka.



:) piękny wiersz. Dobranoc

Nie czyń drugiemu co tobie niemiłe :)
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
10114
#alter nieaktywny
23 sierpnia 2016r. o 16:22
... więc ja tak ;)

...i :)


Wielka woda.

I popłynęła nagle
wielka, ciemna woda,
jakby ktoś winy nasze
spłukać chciał do cna.
Po wsiach i miastach,
parkach i ogrodach,
niby kosmiczna wielka łza.
A przecież mówią, że gdy lato to pogoda.
Pęcznieją sady i żywicą pachnie las.
A popłynęła nagle
wielka ciemna woda
i stanął zegar,
ruszył czas.

Dlaczego my?
Dlaczego tutaj?
Czemu tak?
Pytamy ciągle
jak pytają małe dzieci.
A odpowiedzi brak,
a odpowiedzi brak,
bo to jest wielka
tajemnica rzeki.
A odpowiedzi brak,
a odpowiedzi brak,
bo to jest wielka
tajemnica rzeki.

I popłynęła nagle
wielka ciemna woda.
Jakby ktoś winy nasze
spłukać chciał do cna.
Po wsiach i miastach,
parkach i ogrodach,
niby kosmiczna
wielka łza.
I chociaż ponoć już
o gwiazdach wszystko wiemy
i coraz dalej
wybiegamy w swoich snach,
to tak naprawde
wcale nie umiemy
odpędzić chmury,
co nadciąga nad nasz dach.

Dlaczego my?
Dlaczego tutaj?
Czemu tak?
Pytamy ciągle,
jak pytaja małe dzieci.
A odpowiedzi brak,
A odpowiedzi brak,
a odpowiedzi brak,
bo to jest wielka
tajemnica rzeki.
A odpowiedzi brak,
a odpowiedzi brak,
a odpowiedzi brak,
bo to jest wielka
tajemnica rzeki.

dobranoc :)


Dopisane 23.08.2016r. o godz. 00:01:

ps. tylko czas nie chodzi spać :)


bra :)



Dopisane 23.08.2016r. o godz. 16:18:

"Retrospekcja" - Krzysztof Klenczon :)


... do miłego wieczoru ;)




Dopisane 23.08.2016r. o godz. 16:22:

ps. :)


<b> Poezja Królową Sensytywnego Życia. </b>
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
15121
#aaco nieaktywny
23 sierpnia 2016r. o 22:06
:) a szkoda, nie byłoby "kurzych łapek" chyba, że od śmiechu :) ale to mimiczne raczej. Przewrotność : kiedy chcemy zatrzymać to pędzi :) kiedy wlecze się pragniemy przyspieszać.

o to bardzo fajne :)







:) jeżeli łódź to tylko Antoniny



:) dobranoc

Nie czyń drugiemu co tobie niemiłe :)
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
10114
#alter nieaktywny
24 sierpnia 2016r. o 15:42
Fajny mix piosenek Krzysztofa Klenczona :)
Jest krótka wypowiedź Klenczona :)




Dopisane 24.08.2016r. o godz. 15:42:

Droga pełna słońca.

Bledną już iskry gwiazd, wschodzi zieleń łąk,
Gasną gdzieś światła miast, gdzieś daleko stąd.
Jeszcze śpisz, jeszcze śnisz o wczorajszym dniu,
A tu już idzie świt nad łanami zbóż.

Śpiewa nam pierwszy ptak wśród gałęzi drzew,
Obudź się, bo już czas na spotkanie z dniem.
Obudź się, dosyć snów, trzeba dalej iść,
Ile stron, tyle dróg czeka na nas dziś.

Lato ma treść i smak, gdy się biega w dzień
Drogą pełną słońca prowadzącą gdzieś.
Lato ma sens i treść, kiedy można iść
Drogą pełną słońca choć przez kilka dni.

W ogniu chwil płonie czas, więc nie żałuj nóg,
Jeszcze ma dla nas świat kilometry dróg.
Tyle miejsc ile dat, świat nie mały jest,
Dzisiaj tu, jutro tam - inny każdy dzień.

Nie co dzień zdarza się słońce w herbie dnia,
Ale w świat warto biec z wiatrem i pod wiatr.
Pośród pól, pośród zbóż coraz więcej barw,
W drogę więc chodźmy już, póki lato trwa.

Lato ma treść i smak, gdy się biega w dzień
Drogą pełną słońca prowadzącą gdzieś.
Lato ma sens i treść, kiedy można iść
Drogą pełną słońca choć przez kilka dni.



do miłego wieczorka :)

<b> Poezja Królową Sensytywnego Życia. </b>
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
15121
#aaco nieaktywny
24 sierpnia 2016r. o 23:35
:) wg powiedzonka E to zapowiada nam się piękna jesień ( chyba kolejna)



Grzyby (wiersz klasyka)
Sylvia Plath
W nocy, bardzo
Biało, dyskretnie,
Bardzo cicho

Nasze palce, nasze nosy
Chwytają glinę,
Zdobywają powietrze.

Nikt nie widzi nas,
Nie Zatrzymuje nas, nie zdradza nas;
Małe ziarenka tworzą mieszkanie.

Miękkie łapki uparły się
Podnieść igły,
Liściastą pościel,

Nawet chodnik.
Nasze młotki, nasze młoty,
Bezuche i bezokie,

Zupełnie nieme,
Poszerzają szczeliny,
krawędzi dziury. My

Odżywione na wodzie,
Na okruszynach cienia,
Dobrze wychowane, prosząc

O niewiele lub nic .
Tak wiele nas!
Tak wiele nas!

Jesteśmy półkami, jesteśmy
Stołami, jesteśmy łagodne,
Jesteśmy jadalne,

Szturchańce i popychania
Nie zważając na nas.
Nasz rodzaj mnoży się:

Będziemy przez rano
Posiadać ziemię.
To nasz pierwszy krok do celu.

:) a na dobranoc

Balony
Sylvia Plath

od świąt mieszkały u nas
niewinne i czyste
okrągłe duchem zwierzęta
zabierając w połowie przestrzeń
poruszające i przecierające jedwab

niewidzialni powietrzni tułacze
wydalające piski i trzaski
atakowane, ledwie drżą
żółte, kociogłowe, niebiesko-rybie- -
dziwne księżyce z którymi mieszkam

zamiast martwych mebli
słomiane maty,białe ściany

i te wędrujące
kule powietrzne, czerwone, zielone
zachwycające

serce jak pragnienia wolności
prawie błogosławieństwo
stara ziemia z piórkiem
ubite w gwieździste metale
twój młodszy

brat dmucha
jego balon piszczy jak kot
zdaje się widzieć
śmieszny różowy świat, który mógłby nagdryźć z drugiej strony
gryzie

siada
wraca, opasły dzbanek
kontempluje świat przejrzysty jak woda

czerwony
strzęp w jego malutkich palcach

Nie czyń drugiemu co tobie niemiłe :)
Zgłoś do moderacji Odpowiedz
Wypowiedz się:
Jeśli zostawisz to pole puste przypiszemy Ci losową ksywę.
Publikacja czyichś danych osobowych bez zezwolenia czy użycie zwrotów obraźliwych podlega odpowiedzialności karnej i będzie skutkować przekazaniem danych publikującego organom ścigania.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku. Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
REKLAMA Metrohouse zaprasza
REKLAMA Media Expert zaprasza