DP napisał(a): Dzień dobry :)
Nie wiem czy to do mnie było Panna , ale ok spróbuję :)
...

Nie do Ciebie Kaczuszko :) . Starałem się o Twe względy jakiś czas temu . Olałaś mnie , podobnie jak i reszta bolecnautek. Kiedy osiem lat temu Gocha założyła temat o bajaniu przyjaciół , dopadła mnie nadzieja , że ktoś mnie pokocha ... nadzieja matką głupich .

Miłego :)

Ale ja miałam na myśli tylko mój powrót do poezji :)
Dosyć mam dziwnych historii.
Popatrz, jak wieloznaczności mogą zmylić :)
hahaha
pozdrawiam :)


Dopisane 08.01.2017r. o godz. 10:29:

Dodam jeszcze tyko...
Gdy szuka się tam, gdzie ich nie ma ;)

Panno, Rysiek był gibki, udało mu się mnie położyć na deski ( w t.z. przewracankach). Dopiero po moim pytonie wywiesił białą flagę.
Mieliśmy wtedy po naście lat, on 16, a ja trochę...

Edek , czy Rycho jeszcze żyje ? Oprócz tego , że miał gibkie ciało , to miał również gipki Umysł . Lubiłem się z nim sprzeczać :)

Może za dużo adrenaliny zaczerpnąłem w tym życiu ...

Spieszmy się kochać , tak szybko odchodzą ...

Pannazdzieckiem napisał(a): Edek , czy Rycho jeszcze żyje ? Oprócz tego , że miał gibkie ciało , to miał również gipki Umysł . Lubiłem się z nim sprzeczać :)

Może za dużo adrenaliny zaczerpnąłem w tym życiu ...

Spieszmy się kochać , tak szybko odchodzą ...

Niestety, zawał w zeszłym roku.

1.11.79: Elegia pierwsza, przedzimowa - Stanisław Barańczak

Zima nas nie zaskoczy. Nas zmarzniętych, zmartwionych zawczasu,
dmuchających na zimny październik, żeby prędzej już sparzył nas mróz.
Kto w wiecznym śnie tutaj wyrósł, kto w wieczny śnieg tutaj wrósł,
temu lato, zawsze zbyt krótkie, nie rozepnie do końca zatrzasków


mrozu, trzaskającego jak radio jeszcze długo po wyłączeniu.
Nie zaskoczy nas zima. Szkoleni w skuleniu, w stuleniu dłoni,
w stuleciu tym i w tych stronach, w których nas nic nie osłoni
przed przeciągiem zamieszek, zadymek – śnimy trzeźwo, już wyleczeni

z marzeń o tym, że życie podaruje nam ciepłą rączką
coś trwałego. Kąpanych w przerębli a w nie w gorącym źródle,
nas zima nie zaskoczy, nie oszukają nas złudne
suflety czerwców i lipców, serwowane na niezbyt gorąco

i topniejące w ustach. Tu zawsze – mniej więcej – jest zima.
Nam, zawczasu zmartwionym, za życia zmatrwiałym, szron
skroń bieli przed terminem; a śnieg jak schludny schron
skrywa przed czasem szarość, niejasność, brud; a mróz trzyma

długo, choć trzyma nas krótko za twarz schowaną w szaliku.
Nas nie zaskoczy zima. Nas zimy przygotowały
na najcięższe krawiectwo; do upałów nam starcza opału
i ze sceptyczną miną patrzymy, jak w oczach zanika

sczerniała pryzma, jak żyzne błoto wygrywa w tej walce,
jak ziemia przebiśniegiem przebija kartę śniegu;
nam zimno się robi na myśl, że nie ma nic bardziej jasnego
od śniegu i śmierci, które i tak wrócą – twardsze i trwalsze.

Zima nas nie zaskoczy. Nas zmartwiałych, zmarniałych na zapas.
Tylko wznosić nam wzdłuż chodników piramidy; tylko nam piach
sypać pod koła miażdżące; tylko węszyć spod białych płacht
nikły zapach nicości, bezgraniczny, bezbarwny zapach.

ps. Przypominam, że to temat o poezji, a z blablaniem na priv.



Dopisane 08.01.2017r. o godz. 14:28:



miłego :)

:* Wszystkiego dobrego w nowym roku :* Pozdrawiam.

Wystan Hugh Auden

ALE NIE MOGĘ
tłum. Stanisław Barańczak


„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu;
kiedy musimy płacić, Czas tylko zna cenę;
Gdybym mógł Ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.

Nam szuranie zelówek – nie przytup obcasów;
Nam płacz, gdy clown z rechotem wpada na arenę;
„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu.

Pusto brzmi wróżba szczęścia, pęka szkło kompasu,
Choć tobie – że mi serce sycisz żywym tlenem –
Gdybym umiał coś zdradzić, zdradziłbym od razu.

Gdzieś jest kolebka wiatru, gdzieś są drzwi do głazu,
Gdzieś powód, że się liście ścielą żółtym trenem:
„A nie mówiłem?” – tyle usłyszysz od Czasu.

Może naprawdę róże rosną bez rozkazu,
Może na serio pragnie trwać to przywidzenie;
Gdybym mógł ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.

Niech nawet lwy się dźwigną i znikną z obrazu,
Niech armie się rozpierzchną, wsiąkną w grunt strumienie:
Czy choć raz coś innego usłyszysz od Czasu?
Gdybym mógł ci to zdradzić, zdradziłbym od razu.

Pannazdzieckiem napisał(a):
ps . Droga AA , pozwolę sobie przypomnieć :

Nie wiedział bym , gdyby nie Ty :*

:) mnie babcia nauczyła sporo... ale i tak jeszcze wiele rzeczy chłonę :)



Ján Zambor

Z dni zimy

Tylko nie zdrętwieć
od tak wielkiego chłodu
mroźnej ignorancji.

Nie poddawać się
własnym kłopotom.

Nie dać się otumanić
okazałym tramtaratatam.

Tylko w sobie nie dać zadeptać
migoczącej szczapki.

Daj temu kiełkowi siły.

Żeby się kwiląco radośnie rozśpiewał.

A nuż jego bliskość,
lżejsza od powiewu,
rozszepcze
osamotnioną harfę,

w mansardowym oknie poruszy
dzwoneczki padającego śniegu.

:) co was na takie przypominanie wzięło ? obu..