Zgubny nałóg :P a fe, brzydkie faje :P będziesz brzydki, szary i będziesz miał czarne płuca :/
A żeby nie było, że offtopuję to wrzucę coś jednej z moich ulubionych autorek ;)
Ewa Lipska
Miłość
Miłość jest jasnowidzem.
Przewiduje siebie ciebie i mnie.
Jest z narodu wybranego
i posługuje się językiem
wysokiego napięcia.
W Bibliotece Narodowej
powala nawet
nieoczytane książki.
W lawinie chórów
odkrywa echo
euforii i śmierci.
A kiedy cię dopadnie
staraj się być w domu.
Albo coś w tym rodzaju.
Byleby się spotkać.
A tu coś specjalnie dla Balbiny-wielbicielki romantyków ;)
Stanisław Baliński
Kochanki poetów romantycznych
To nie jest wonny ogród ani ogród wiosny,
Nie ma tu łąk kwitnących i wiatrów zielonych,
Tu jest cicho i smutno, jak w książkach zgubionych,
Jak w słowach, co straciły swój oddech miłosny.
Tu, nad wodą zamarłą, wśród wygasłych liści,
Wśród ruin nieruchomych i pustych szaletów,
Mijają się ciemniejsze od zmierzchów cienistych,
A jaśniejsze od nocy kochanki poetów.
Między wieczorem długim a nocą splątaną
Z drzew wierzchołkiem błąkają się te smutne panie;
Od "jutrzenki wschodzącej" do "gwiazdy, co gaśnie",
Pełne słów oszalałych i bez słowa właśnie.
Niebo nad nimi zwisa granatowym ciałem,
Przebite jednym cięciem przez dwie krzywe szpady:
To patrzą sobie w oczy w osłupieniu białem
Horyzont już blednący, księżyc jeszcze blady.
A one ze słów trwalszych niż miłość poczęte,
Od tych samych słów teraz muszą wiecznie gasnąć,
Za wysokie o półton, nieme i zaklęte,
Czekają, aż na zawsze noc pozwoli zasnąć.
Ale choć dzień skończony i zmierzch drży jak wiolin,
Nigdy się nie rozpocznie noc słońcu wzajemna
I nigdy sen nie przyjdzie w słodkiej aureoli,
Żeby zagasić oczy, co są na pół ciemne.
Gdy tak mroki nie gaszą, a dzień nie zapala,
Jakże trudno was pojąć, zamglone postacie;
Jedyny znak świetlisty, jakim powiewacie,
To imiona są wasze jak tytuły ballad.
Miłe imiona wasze, kochanki wybranych,
Które, przepływające liliowym szeregiem,
Widzę w dawnych ogrodach jak szale rozwiane,
Jak szale staroświeckie nad sadzawek brzegiem...
I za wygasłą sławę waszych imion piję,
Kiedy czasami w przeszłość poezji opadam,
I za ciebie, do której przez Juliusza życie
Powracam, Ludwiko blada.
Żadna kobieta nie byłaby na tyle głupia, żeby zakochać się w facecie tylko dlatego, że on ma długie nogi! G. Garbo
~niePTYŚ napisał(a): Ciekawie dyskutujecie a Wasza wymiana poglądów jest porywająca :P
Nam strzelać nie kazano. - Wstąpiłem na działo
I spójrzałem na pole; dwieście armat grzmiało.
itd.
itd.
itd.
:P
hehe... wyobraź sobie te dwieście armat, jak grzmi! i ty na jednym z tych dział! wstąpiłeś na działo, aby dostrzec najdalsze miejsca pola bitwy, i komenda... ognia! palacz powinien to zrozumieć... czysta poezja!!! bo płomienie o różnym charakterze, są bardzo wdzięcznym obrazem w poezji :)
Jeżeli natomiast chodzi o sposób dyskusji - techniczna strona forum na bolcu, nie sprzyja prawdziwej dyskusji. To nie jest usenet, gdzi swobodnie można wymieniać zdania, podpinając się do każdej wypowiedzi, do której chcemy. Przy takiej organizacji forum, możemy zaledwie cząstkowo dzielić się swoim spojrzeniem na poezję, a także swoimi ulubionymi tekstami... zaleta? można wklejać pliki multimedialne :) poszerza to skalę przekazu. Kto lubi poezję, powinien się nią dzielić ze wszystkimi, aby poszerzyć grono jej czytelników.
cynik - człowiek, co zna cenę wszystkich rzeczy, a nie zna wartości żadnej z nich...
Balbina napisał(a): dziekuje za wiersz - niekoniecznie jestem wielbicielką romantyków,,,wiele zalezy od nastroju i chwili
a Mickiewicza jest zbyt mało ,a szkoda, przeciez nie tylko liryki pisał,prawda??
Mickiewicz? więc Mickiewicz :)
Ałuszta w nocy
Rzeźwią się wiatry, dzienna wolnieje posucha,
Na barki Czatyrdahu spada lampa światów,
Rozbija się, rozlewa strumienie szkarłatów,
I gaśnie. Błędny pielgrzym ogląda się, słucha:
Już góry poczerniały, w dolinach noc głucha,
Źródła szemrzą jak przez sen na łożu z bławatów;
Powietrze tchnące wonią, tą muzyką kwiatów,
Mówi do serca głosem tajemnym dla ucha.
Usypiam pod skrzydłami ciszy i ciemnoty:
Wtem budzą mię rażące meteoru błyski,
Niebo, ziemię i góry oblał potop złoty!
Nocy wschodnia! ty na kształt wschodniej odaliski
Pieszczotami usypiasz, a kiedym snu bliski,
Ty iskrą oka znowu budzisz do pieszczoty.
cynik - człowiek, co zna cenę wszystkich rzeczy, a nie zna wartości żadnej z nich...
Balbina napisał(a): ooooooooooooooooooooooooooooooDopisane 04.12.2011r. o godz. 16:23:sonety :) :)
a to? :)
Strzelec
Adam Mickiewicz
Widziałem, jak dzień cały pośród letniej spieki
Błąkał się strzelec młody; stanął nad strumieniem,
Długo poglądał wkoło i rzecze z westchnieniem:
»Chcę ją widzieć, nim kraj ten opuszczę na wieki«
»Chcę widzieć nie widziany«. Wtem leci zza rzeki
Konna łowczyni strojna Dyjany odzieniem,
Wstrzymuje konia, staje, zwraca się wejrzeniem:
Zapewne jechał za nią towarzysz daleki.
Strzelec cofnął się, zadrżał i oczy Kaima
Zataczając po drodze, gorzko się uśmiechał,
Drżącą ręką broń nabił, dąsa się i zżyma,
Odszedł nieco, jakoby swej myśli zaniechał.
Wtem dojrzał mgłę kurzawy; wzniesioną broń trzyma,
Bierze na cel, mgła bliżej — lecz nikt nie nadjechał.
cynik - człowiek, co zna cenę wszystkich rzeczy, a nie zna wartości żadnej z nich...
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku.
Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
