A wiadomo Ci zapewne,ze Mickiewicz pzrebywając w Odessie był zadręczany przez własne sumienie?? sposób życia, rozwiązłośc która tam prowadził ..doprowadzała do tego.. :)


Dopisane 04.12.2011r. o godz. 16:39:

a W.Broniewskiego chyba już tu wklejałam,,bo lubie :)

Balbina napisał(a): A wiadomo Ci zapewne,ze Mickiewicz pzrebywając w Odessie był zadręczany przez własne sumienie?? sposób życia, rozwiązłośc która tam prowadził ..doprowadzała do tego.. :)

ciemna strona poety? chyba każdy je ma? wiele wierszy pisze właśnie "sumienie" :)





Dopisane 04.12.2011r. o godz. 16:42:

poezji nigdy za wiele :) proszę o Broniewskiego ;)

a proszę bardzo :) :)

Chciałbym czuć na mojej skroni
twoich miękkich włosów zwoje,
lilijowe ręce twoje
chciałbym czuć na mojej skroni.
Niech się głowa twoja skłoni,
niech całusem się upoję...
Chciałbym czuć na mojej skroni
twoich włosów miękkie zwoje.

Chciałbym tobie śpiewać pieśni,
serc wzajemne czując bicie,
z tobą prześnić całe życie,
tobie tylko śpiewać pieśni.
Zanim życia sen się prześni,
nim spoczniemy w wiecznym bycie,
chciałbym tobie śpiewać pieśni,
serc wzajemnych czując bicie.


Dopisane 04.12.2011r. o godz. 16:47:

i jeszcze

Ręce skrzyżuję, głowę pochylę,
w dawność popłyną myśli i chwile,
jesień wichurą w szyby zapłacze,
dawne, stracone znowu zobaczę.

Oczy zasłonię ciężką powieką:
indziej, inaczej, dawno, daleko-
wróci tęsknota, wróci niepokój,
kroki znajome przejdą przez pokój.

Znowu zapłonie w oczach i słowach
światło ukryte w palcach różowych,
nocą w ogrodzie kwiaty się ockną,
duszne zapachy wpłyną przez okno.

Oczom bezsennym znów się odsłonią
piersi jak blade kwiaty tytoniu,
nocą wilgotną - sennie, srebrzyście -
miesiąc obłędny zajrzy przez liście...

Sny niespokojne, sny niepojęte,
kwiaty uwiędłe, okno zamknięte!
Liryko rzewna! - śpiewasz - i nocą
czarne, dalekie skrzydła łopocą.

Władysław Broniewski

pięknie :)

więc coś z tęsknotą?

List bez adresu

Władysław Broniewski


Nie zostawiłaś mi nic,
kochanie:
Jerozolima, pic,
czekanie.

Nie wiem nawet, siwiejący blondyn,
czy zobaczę i ciebie, i Londyn.
Co dzień: koniak, tęsknota, malaria,
rzadziej wraca tamto imię: Maria.

Inaczej już nie potrafię:
co dzień wieczorem i rano
wyjmuję twą fotografię,
mówię: «Dzień dobry», «Dobranoc».

Zaglądam do pudełka,
skarbonki chwil, których nie ma,
w nim suche kwiatki i szkiełka:
poemat!

Szkiełkami rzucałaś w okno
«tam, gdzie pieprz rośnie»...
Dziś pieprzu listki w deszczu mokną
i jest nieznośnie.

A kwiatki przysłałaś w listach,
spalonych przed wyjazdem...
«Liryczny okultysta»,
patrzę w gwiazdy:

Nie ma Skorpiona,
ciebie nie ma,
wszystko skończone,
skończony poemat...

Pisałbym co dzień w airgraphie:
«Dzień dobry», «Dobranoc, miła»,
ale airgraph nie trafi,
jak miłość nie trafiła.


Dopisane 04.12.2011r. o godz. 16:50:

:)

O Kalifie

Władysław Broniewski

To przez ciebie ten wiersz —
chyba już wiesz?

Paliłem z Kalifem nargile,
zachciało się odejść na chwilę
a Kalif, nie myśląc długo,
uciął głowę, przyprawił drugą.

W tej drugiej chyba nic więcej
prócz kwiatów stu Barwistanów.
Chcesz ściąć, to zetnij i nie zamęczaj,
ale się jeszcze zastanów.

hah - to wlaśnie Broniewski,dowcipny,inteligentny z piekna pisownią - jakże inny od tego,którego w s zkołach uczono :)

Balbina napisał(a): hah - to wlaśnie Broniewski,dowcipny,inteligentny z piekna pisownią - jakże inny od tego,którego w s zkołach uczono :)

dlatego zawsze uważałem, że trzeba się wychylać poza to co oferują szkoły. Schematy, szablony, szkolne utarte drogi prowadzą do stereotypów, ale od tych dróg prowadzą wąskie ścieżki, jak na szlakach górskich, prowadzą do bardzo ciekawych miejsc. :)


Dopisane 04.12.2011r. o godz. 17:00:

&feature=related

miłego wieczoru :)

heh to przecież wiem- gdzie tym razem zaprowadziły?

Balbina napisał(a): heh to przecież wiem- gdzie tym razem zaprowadziły?

Międzylesie? ;)

to jest fajne! :)

&feature=related