virgo napisał(a): M. Pawlikowska - Jasnorzewska
Niezwykła jest jej poezja. Poezja pełna uczuć i cierpienia. Mimo, że to kobieca poezja od zawsze był mi bliska. Wielokrotnie zdarzyło mi recytować jej wiersze :) A ten wiersz, jest jak drogowskaz :)
Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
Kto chce, bym go kochała
Kto chce, bym go kochała, nie może być nigdy ponury
i musi potrafić mnie unieść na ręku wysoko do góry.
Kto chce, bym go kochała, musi umieć siedzieć na ławce
i przyglądać się bacznie robakom i każdej najmniejszej trawce.
I musi też umieć ziewać, kiedy pogrzeb przechodzi ulicą,
gdy na procesjach tłumy pobożne idą i krzyczą.
Lecz musi być za to wzruszony, gdy na przykład kukułka
kuka lub gdy dzięcioł kuje zawzięcie w srebrzystą powlokę buka.
Musi umieć pieska pogłaskać i mnie musi umieć pieścić,
i smiać się, i na dnie siebie żyć słodkim snem bez treści,
i nie wiedzieć nic, jak ja nic nie wiem, i milczeć w rozkosznej
ciemności,
i być daleki od dobra i równie daleki od złości.
Zmoderowano 14.12.2013 godz.17:42 - powód: brak taga zamykającego (moderator)