księga

nie było żadnego przepisu
na ten smak
w kąciku przy kominku
słowa grzały kamienne ściany
poeci
na stołach czytali z życia
Bóg czuwał w kapliczkach
siostry otwierały drzwi

przekraczając samotnie próg
słuchała nowego
szczęśliwa
był nieoczekiwanie obok
niestrudzenie otulał kocem
prowadził ścieżką
unosił spojrzeniem słuchał
gdy rozpalił dla niej w kominku
usłyszeli ją
– poczuła że jest

to był czekoladowy czas
z wierszem jak wisienka na torcie

[img=1421142688_2x33z43.jpg]



Dopisane 13.01.2015r. o godz. 10:52:

bez wybaczenia

boisz się nie wiesz z której strony
przyjdzie aby brać zamykać i odwracać
obracać wokół własnej osi deptać
z każdym krokiem nowe ślady łapią trop –
wnyki i sidła zastawiane są na wymiar

mówi że słowo pływa lizane przez języki
że najcięższe utrzymuje stałą wilgoć
odruchy wymiotne i obrzydzenie stoją
ością w gardle tnąc okrągłe na połowy –
gorycz smaku przetrawiona wielokrotnie

bez wybaczenia –
zawiesisz się na gzymsie

To tak a'propos dyskusji toczącej się bez przygotowania i znajomości rzeczy;(

"Mądrość i Głupota" - Lusia Ogińska

Raz pani Mądrość szła piechotą,
krokiem rozważnym, jak to ona,
nagle zderzyła się z Głupotą,
która stanęła zaskoczona:

- O, pani Mądrość? O!… To pani!
To wprost jest nie do uwierzenia,
wiem, wiem, że pani ma mnie za nic,
a przecież dzisiaj ja świat zmieniam!

Mnie zapraszają na bankiety,
ważne narady, wielkie bale,
a panią, panią… no, niestety
nie zapraszają pani wcale…
Bo pani mądrość jest jak kurz,
który nam wadzi i przeszkadza,
pani jest światu zbędna już…
proszę wybaczyć, szczerze gadam!
Ja proszę pani jestem sielska,
i śliczna jestem, także słodka,
i dodam, że obywatelska,
choć niekoniecznie patriotka….

A pani Mądrość kwiat zerwała,
gwiazdeczkę z ziemi, cny rumianek
ostatnich słów nie usłyszała,
bo cicho nucąc wiła wianek.

Głupota wzdycha: – Świat się zmienia
przy pani milknę ze wzruszenia,
choć pani, pani ma mnie za nic,
pani, jak ja, też nie zna granic!
Och, och… czy pani życia nie żal?
boją się pani, gardzą panią….
Ja, jak rusałka ciągle świeża,
dlatego ludzie mnie kochają!

Tu pani mądrość muszki zdjęła,
z listków srebrzystych w pajęczynie,
spojrzała na nie, i szepnęła:
– Ból minie, minie, minie, minie!

Głupota znowu: – Jestem szczera,
więc powiem: jest mi pani żal!
Niech pani ze mną pójdzie teraz
na polityczny, ważny bal!

Mądrość odeszła…
za nią życie
i sine wrony kraczą,
bo bal z Głupotą już się zaczął.
Gdzieś za Mądrością wyje życie,
lecz wy skowytu nie słyszycie,
bo na tym balu też tańczycie…

Ayus napisał(a): To tak a'propos dyskusji toczącej się bez przygotowania i znajomości rzeczy;(

Bo pani mądrość jest jak kurz,
który nam wadzi i przeszkadza,
pani jest światu zbędna już...

Dobry wiersz. Bardzo mi się spodobał.

A.Z.

Bez tytułu

Rozszalała się zaraza
Plotką, intrygą i gwałtem.
Nie potrzeba komentarza
Strzały skończą się autem.

Wulgaryzacja

Strywializowane nutki
Krzyczą
W narkotyznym transie,
Że chcą i nie chcą
Artykułować
Jakieś tam niuanse.
Stłamszone, wymięte,
Puste i tępe
Jak większość
Tego rodzaju
O tym autoramencie.
Niszczą wszystko dookoła:
Słuch, kulturę
Oraz czas
Rwą na strzępy
Mądre słowa,
Kradną co się da.

c.d.n

W kontekście... Jan Twardowski

Ankieta

Czy nie dziwi cię
mądra niedoskonałość
przypadek starannie przygotowany
czy nie zastanawia cię
serce nieustanne
samotność która o nic nie prosi i niczego nie obiecuje
mrówka co może przenieść
wierzby gajowiec żółty i przebiśniegi
miłość co pojawia się bez naszej wiedzy
zielony malachit co barwi powietrze
spojrzenie z nieoczekiwanej strony
kropla mleka co na tle czarnym staje się niebieska
łzy podobno osobne a zawsze ogólne
wiara starsza od najstarszych pojęć o Bogu
niepokój dobroci
opieka drzew
przyjaźń zwierząt
zwątpienie podjęte z ufnością
radość głuchoniema
prawda nareszcie prawdziwa nie posiekana na kawałki
czy umiesz przestać pisać
żeby zacząć czytać?


Dopisane 22.01.2015r. o godz. 14:07:

bezdzietny anioł

Właśnie wtedy kiedy pomyślałeś
że papugi żyją dłużej
że jesteś okrutnie mały
niepotrzebny jak kominek na niby
w stołowym pokoju
Jak bezdzietny anioł
lekki Jak 20 groszy reszty
drugorzędnie genialny
kiedy obłożyłeś się książkami
jak człowiek chory
nie wierząc w to że z niewiary
powstaje nowa wiara
że ci co odeszli jeszcze raz cię
porzucą
święty i pełen pomyłek
właśnie wtedy wybrał ciebie ktoś
większy niż ty sam
który stworzył świat tak dobry
że niedoskonały
i ciebie tak niedoskonałego
że dobrego



Dopisane 22.01.2015r. o godz. 14:08:

Boże

Darwin znikł z długą brodą posiwiały małpy
Wolter już jak nekrolog w kąciku humoru
nawet Kopernik zmalał choć obracał Ziemię
spaniel życzy przed sklepem krótkiego ogonka

wszystko na pisk zbity wali się bez Ciebie



Dopisane 22.01.2015r. o godz. 18:56:

Zawsze bardzo mi się to podobało. Film też jest świetny, i zabawny :)

&index=14&list=RDzeonPEDOMks

...i to :)

&list=RDzeonPEDOMks&index=19

To ja może coś takiego, jak zwykle autorem jest moja maminka.

A.Z.

P r a g n i e n i e

Widzę twoją twarz w oddali
Czasem bliżej się pojawi
Jest tuż przy mnie tuż
Twarz ta moim jest mirażem
Z nią uczucia me kojarzę
Mgliste jak ta twarz
Czemu ją ukrywasz w cieniu
Życiem wypełń mi marzenia
Daj uczuciom moc
Przywróć słodycz moim wargom
Przypnij skrzydła do mych ramion
Maskę z twarzy zdejm



I jeszcze może "Casanova", w wykonaniu Ludwika Sempolińskiego, dzisiaj w "trójce" go przypomnieli, jest doskonały :)

Missa pagana... SDM :)

&list=PL7Be5nL28MDHBHJQ1cXll7lh3SSoP3q08


Dopisane 24.01.2015r. o godz. 18:11:




Dopisane 24.01.2015r. o godz. 18:14:

... i harmonijka! Już legendarna :) miłego wieczorka z uśmiechem dobrą w duszy pogodą!!! Bez narzekajłów! ;)




Dopisane 24.01.2015r. o godz. 21:35:

"Braki, odrzuty, produkty zastępcze" - Stanisław Barańczak

Więc to już zawsze tak, już zawsze zamiast
gwiazdy pierwszej świetności dorsz drugiej świeżości,
więc zawsze ziemia sztucznym miodem, rozwodnionym
mlekiem będzie płynęła, a w księdze przeznaczeń,
odbitej na papierze piątej klasy, zawsze
gdzieś w środku będzie brakować arkusza?

Więc to już zawsze, tak, jak zawsze. Zamiast
ostatecznej jasności i pierwszej jakości
przed oczami wciąż będą paczące się drzwi
z obluzowaną klamką, a nie rajskie wrota.
Objadając się śpiesznie przy chwiejnym stoliku
przecenionym bigosem, jakże tu wyszeptać:

?Więc to już?. Zawsze tak. Już zawsze zamiast
wołać: ?Chcę żyć jak człowiek?, szukać dziury w całym
niebie, jakie ci dano - będziesz żył jak człowiek,
czyli: patrząc przez palce, przymykając oczy.
Dziury w niebie nie będzie, gdy zaczniesz tak żyć.
I przyciasna korona z głowy ci nie spadnie.

Więc to już nigdy? Tak, już nigdy. Zamiast
prowizorki, tandety, trzeciej kategorii
nie nastanie świat świetny, świetlisty i świeży.
Bo skąd zresztą wiadomo, że ten świat gdziekolwiek
jaśnieje, skoro nigdy nikt nie odpowiada
za ukryte usterki. Ani na wołanie.


Dopisane 24.01.2015r. o godz. 22:25:

To jeszcze jeden charakterystyczny wiersz Stanisława Barańczaka :)

"Drogi kąciku porad"

1.
Drogi kąciku porad, choć z natury
spokojny, wpadam wciąż w despansję, widząc
krew. Późny wieczór, włączam telewizor:
znów akt terroru, trupy dzieci. (KTÓRY
Z NAS, TELEWIDZÓW, NIE ZNA TAKICH ZGRYZOT!/)
Snu! (LECZ NIE NASZĄ JEST WINĄ PONURY
I KRWAWY/ BIEG SPRAW ŚWIATA.) Po raz wtóry:
Chcę spać! (WYSTARCZY SPOKÓJ, KILKA WIZYT /
U TERAPEUTY.) Wieczna bieganina
sanitariuszy, dym z ruin, kobiety
załamujące ręce: czy świat zapomina
o nas, niewinnych, których nie ciekawi
zło? W rezultacie dręczy mnie, niestety,
bezsenność. (WIĘCEJ SPACERÓW, MNIEJ KAWY.)

2.
Drogi słowniku doktryn filozofów,
proszę o pomoc, bo tracę apetyt,
Gdy przy śniadaniu w twarz skacze z gazety
kościsty głód. (I ZNOWU CZŁOWIEK, ZNOWU
Z PROBLEMEM!) Wynajdź mi system. (KONKRETY /
CZYICHŚ TRYWIALNYCH POTRZEB TO NIE POWÓD,
ABY / PRZYMNAŻAĆ WIAR WŁASNEGO CHOWU.)
Kto mi przywróci spokój? (Z DAWNYCH ETYK - /
STOICYZM.) Jak mam przełknąć bezsens nieszczęść?
Nie mogę jeść, gdy znów na zdjęciu człowiek
irracjonalnie zdycha. Zdrowie jeszcze
stracę, jeżeli nie znajdę zasady
w tej miazdze. Odsłoń mi wiecej, choć słowem,
mów. (NA COŚ WIĘCEJ CZŁOWIEK JEST ZA SŁABY.)

3.
Drogie niebiosa, nie śmiem pytać. (PYTAJ
I NIE MIEJ OBAW.) Jak spytać pustkowie
o własną pustkę? (NA WSZYSTKO ODPOWIEM,/
CHOĆ NIE USŁYSZYSZ ANI SŁOWA.) Ty tam
w górze, jakkolwiek mam Cię zwać, jakkolwiek
uprościć, pozwól, niech z czegoś odczytam
znak. (TYLKO STUK / WŁASNEGO SERCA.) Rytmem
serca więc, tchu i mrugających powiek
mów mi, co chwilę, że jestem, że jesteś.
(JESTEM.) Nie słyszę. (NIE MA MNIE PRZY TOBIE,/
BO JESTEM WSZĘDZIE.) I przez całą przestrzeń
swoich galaktyk, wirów, mlecznych smug
śledzisz ten okruch snu, wprawiony w obieg,
sam? (BÓG JEST TAKŻE SAM.) Bóg też? (TAK, BÓG.)

SDM nie lubię, brak im szczypty magii.

Jakoś dzisiaj mam pusto w głowie.

To..., coś takiego:

A.Z.

A w a r i a

Spadła zasłona na ekran oczu.
Znikła wizja wizji
ustokrotniona wielokrotnie.
Z powodu awarii na łączach luster
Ktoś oślepł.
Czy ty? Czy ja?
Tego nie powiem.
Wiem, że to człowiek.

i

E r o t y k 23

Wyrażam Ci
Wdzięczność za urodę życia
Za czuły gest

Za wyrozumiałość,
Uczuć lotnych stałość
Rozświetlam Cię -

Byś błyszczał jak brylantowa łza
I jaśniał jak aureoli blask
Grając na strunach uczuć.

:)