"Zakończmy tę gonitwę! Doceńmy, co mamy!
Jakże śmieszni jesteśmy, kiedy się staramy
znaleźć bardzo daleko to, co mamy blisko
zwłaszcza, że… szczerze mówiąc
mamy… prawie wszystko!"

To ten fragment to opis naszego podróżnika Koziołka Matołka, którego doświadczenia przywoływałem w którymś z poprzednich postów.

Pozdrawiam :)

:)


Dopisane 22.04.2016r. o godz. 22:20:

Wiem, że nic nie wiem
muzyka: Andrzej Minkacz
słowa: Robert Talarczyk

Dobre czterdzieści lat już żyję na tym Bożym świecie
I wiem, że po wakacjach musi nadejść w szkołach jesień
Nic nie smakuje, tak jak chleb ze świeżym masłem
I zimne piwo pite duszkiem upalnym latem

Lubię staruszków, kocham zapach starych murów
Przeraża mnie ten dzisiejszy wyścig szczurów
Im jestem starszy, tym częściej patrzę gdzieś za siebie
I głośno mówię: wiem, że nic nie wiem

Kiedy z moimi dziećmi gram w poszukiwanie skarbów
To cały dom się zmienia w wielką krainę czarów
Jak głupi płaczę w kinie na filmach dla dzieci
Nie lubię haseł:, że nie wszystko złoto, co się świeci

Mam krótszą nogę krótszą i głupi wyraz twarzy
I wciąż uwielbiam jak mały chłopak marzyć
Im jestem starszy, tym częściej patrzę gdzieś za siebie
I głośno mówię, wiem, że nic nie wiem

W tym strasznym grudniu w osiemdziesiątym pierwszym roku
Widziałem górników, jak szli naprzeciw czołgom
I ciągle mam ten film pod powiekami
I czarny pył węglowy pod paznokciami

Urodziłem się i umrę pod tym samym niebem
W tym wieku trochę głupio próbować zmienić siebie
Im jestem starszy, tym częściej patrzę gdzieś za siebie
I głośno mówię: wiem, że nic nie wiem

Nosiłaś w liceum sukienkę w czarne grochy
Po tyle latach wciąż bardziej ciebie kocham
A gdy się śmiejesz tak oczy śmieszne mrużysz
I wtedy wiem, że słońce wzejdzie wnet po burzy

Mam pełno blizn na sercu i na duszy
Lecz jak ten stary koń swój wózek dalej ciągnąć muszę
Im jestem starszy, tym częściej patrzę gdzieś za siebie
I głośno mówię: wiem, że nic nie wiem

Tyle w nas życia ile trwamy w pamięci ludzi
Ja chciałbym ich tylko sobą nie zanudzić
Tych parę sztuk, kilka ról i piosenek
Może zostanie po mnie, nikt tego przecież nie wie

A może tylko maleńka smuga dymu
I marny wiersz w którym zabrakło rymu
Im jestem starszy, tym częściej patrzę gdzieś za siebie
I głośno mówię: wiem, że nic nie wiem

również pozdrawiam

:) "Bejbisister" kobieta nieprzewidywalna ...podoba mi się :)

Wisława Szymborska, Portret kobiecy

Musi być do wyboru.
Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.
To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.
Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,
czarne, wesołe, bez powodu pełne łez.
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.
Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.
Naiwna, ale najlepiej doradzi.
Słaba, ale udźwignie.
Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.
Czyta Jaspersa i pisma kobiece.
Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.
Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.
Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,
własne pieniądze na podróż daleką i długą.
tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.
Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.
Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.
Albo go kocha, albo się uparła.
Na dobre, na niedobre i na litość boską.



:) życie trzeba szanować... i tu masz rację DP ;)



Adam Mickiewicz
Nad wodą wielką i czystą

Nad wodą wielką i czystą
Stały rzędami opoki,
I woda tonią przejrzystą
Odbiła twarze ich czarne;

Nad wodą wielką i czystą
Przebiegły czarne obłoki,
I woda tonią przejrzystą
Odbiła kształty ich marne;

Nad wodą wielką i czystą
Błysnęło wzdłuż i grom ryknął,
I woda tonią przejrzystą
Odbiła światło, głos zniknął.

A woda, jak dawniej czysta,
Stoi wielka i przejrzysta.

Tę wodę widzę dokoła
I wszystko wiernie odbijam,
I dumne opoki czoła,
I błyskawice - pomijam.

Skałom trzeba stać i grozić,
Obłokom deszcze przewozić,
Błyskawicom grzmieć i ginąć,
Mnie płynąć, płynąć i płynąć

:) dla mnie największą i najdroższą rzeczą jest właśnie czas.





:) dobranoc

Okruchy życia...

Czasem patrzę gdzieś za siebie
co los zabrał i co dał
co być miało i co nie jest
co być mogło gdybym chciał

na ramiona które były
kilometry własnych dróg
czasem ból co ponad siły
ciszę świtu pośród gór

na te twarze co gwiazdami
dzisiaj gdzieś na niebie są
krajobrazy co myślami
tuż przed snem odwiedzam wciąż

czasem patrzę gdzieś za siebie
ech Ty życie dziwneś jest
ciągle jeszcze czegoś nie wiem
ciągle jeszcze czegoś chcę


zbieram skromnie
Twe okruchy
jak muszelki
z głębin mórz
autor

krys.

teraz już dobranoc :)

:)


Dopisane 23.04.2016r. o godz. 21:19:

Młynarski :)

DUMKA O AUTYZMIE

Autyzm jest światem równoległym,
kosmosem, w którym ludzka jawa
zupełnie nową ma ekspresję
i gdzie działają inne prawa.

Ruch tu naturę ma kołową
a dźwięk ma całkiem inną skalę,
dotyk niekiedy się uwielbia,
a czasem się nie lubi wcale.

Rozmowy słychać jak przez ścianę,
słowa wyrazić łatwiej gestem,
a sens istnienia skrywa motto:
„sobą i tylko sobą jestem”.


FRASZKA O ZAKOCHANIU
Zakochanie jest jak wódka
lub odurzające środki,
krew rozgrzewa do białości
tworząc w głowie miraż słodki,
uzależnia hipnotycznie
i przyspiesza serca bicie
zatem… groźne jest dla zdrowia
lecz piękniejszym czyni życie.



ŚWIAT ZE SNÓW
Sny – to siostry wyobraźni
i kuzynki schizofrenii,
odblask naszych marzeń nocą
brylantowo w nich się mieni.
Choć ulotne są z natury
oddziałują z wielką siłą,
bowiem w ten czy w inny sposób
sporo z nich się już spełniło…
Sny – to inna rzeczywistość
zaplątana w mózgu zwoje,
która poprzez podświadomość
zdradza nam sekrety swoje,
to świat równoległy z jawą,
czyli jakby drugie życie,
całkiem własne… osobiste,
w którym można… kochać skrycie.
(Marcin Urban)


miłego i
Dobranoc :)

Życie, jak wino :)

Gdy sięgasz po kieliszek wina
By uciec od codziennych trosk
Radością wspiera cię dziewczyna
Uśmiecha się znów los
Nie miałeś w życiu wiele szczęścia
Nie jeden spadł na ciebie cios
Były powroty i odejścia
Lecz zawsze był ten ktoś

Życie jest za krótkie, żeby pić marne wino
Życie jest za krótkie, by miłości dać zginąć
Życie jest za krótkie, żeby się nie spieszyć
Życie jest za krótkie, by się nim nie cieszyć

Życie, jak wino :)

Gdy taniec życia cię porywa
Nie idziesz wcale w zwykły tan
Wypijasz znów kieliszek wina
I coś ci w duszy gra

Życie jest za krótkie, żeby pić marne wino
Życie jest za krótkie, by miłości dać zginąć
Życie jest za krótkie, żeby się nie spieszyć
Życie jest za krótkie, by się nim nie cieszyć

Życie jest za krótkie, żeby pić marne wino
Życie jest za krótkie, by miłości dać zginąć
Życie jest za krótkie, żeby się nie spieszyć
Życie jest za krótkie, by się nim nie cieszyć

Życie jest za krótkie, żeby pić marne wino...