:) to już nie byłabym ~aa



:) E czasami nie potrafimy dostrzec swego szczęścia

:) dobranoc

~aa napisał(a): :) to już nie byłabym ~aa

Byłabyś, tylko bez...ogonka :D
Ja sama przez kilka miesięcy byłam ~E :)
Dobranoc :)

E napisał(a):

~aa napisał(a): :) to już nie byłabym ~aa

Byłabyś, tylko bez...ogonka :D

aa i po co Ci ten ogonek? ;) dobranoc


Dopisane 31.07.2016r. o godz. 22:41:

No to Bajor ;)



dobranoc :)



Dopisane 01.08.2016r. o godz. 16:52:



miłego wieczoru :)


Dopisane 01.08.2016r. o godz. 17:00:



:)


Dopisane 01.08.2016r. o godz. 17:38:

Modlitwa do Bogarodzicy - Krzysztof Kamil Baczyński :)

Któraś wiodła jak bór pomruków
ducha ziemi tej skutego w zbroi szereg,
prowadź nocne drogi jego wnuków,
byśmy milcząc umieli umierać.
Któraś była muzyki deszczem,
a przejrzysta jak świt i płomień,
daj nam usta jak obłoki niebieskie,
które czyste - pod toczącym się gromem.
Która ziemi się uczyłaś przy Bogu,
w której ziemia jak niebo się stała,
daj nam z ognia twego pas i ostrogi,
ale włóż je na człowiecze ciała.
Któraś serce jak morze rozdarła
w synu ziemi i synu nieba,
o, naucz matki nasze,
jak cierpieć trzeba.
Która jesteś jak nad czarnym lasem
blask - pogody słonecznej kościół,
nagnij pochmurną broń naszą,
gdy zaczniemy walczyć miłością.




Dopisane 01.08.2016r. o godz. 20:39:

&list=PLaOwHQWrrGBJFkakUCDHiI7c_V-fX5lCe


Dopisane 01.08.2016r. o godz. 20:40:

&index=4&list=PLaOwHQWrrGBJFkakUCDHiI7c_V-fX5lCe


Dopisane 01.08.2016r. o godz. 20:47:

89 rocznik, gdy ten kraj jest już prawie dorosły
Pozbawiony słabości czerwonych toksyn i bólu
Chodź kiedy widzę bejów na dworcach to wiem
ze nie do końca wyrwaliśmy zęby z krat murów
Uczta królów na pijanym panteonie
W miastach bólu gdzie każdy dźwięk tonie
Tak jak ten grany na akordeonie
Przez bumelanta w metrze
Dobrze wiesz Warszawa płonie
Nasi rodzice maja spracowane dłonie,
A my czyste konto, trochę więcej nam dzisiaj wolno
Pytasz o możliwości, mamy ogromna chęć zmiany Polski
Oddolna chęć bycia wolnym
Dedykowany tym bez których ten joint byłby pustym sloganem, szacunek, pamięć
Sięgam pamięcią wstecz jak najadałem
Powstanie, 63 dni chwały w Warszawie

Ref.
Jeśli jesteś tu z nami, podnieś ręce man
Odpal lont na punch tak jak pada każdy blant
Każdy system oglądaj, to dzieło zniszczenia
To bomba wszystko stanęło w płomieniach x2

89 rocznik, kiedyś wszystko było nasze
Wtedy chciałem śpiewać, chciałem grać na gitarze
Pamiętam ze Stasik był apaszem
Tak pisk kredy sunącej po tablicy w dusznej klasie
Fascynowały megahity na Polsacie
Zapomnieliście, czy jeszcze pamiętacie ?
Tymczasem, gazem lecę do wypożyczalni kaset
Jest to czego chciałem tym razem
Przewałkowałem Brusa Lee wszystkie filmy
Chociaż ojciec mówił mi żebym został kimś innym
I byłby dumny jak nigdy
Są ze mną tysiące ludzi za mną koncerty i bitwy
Przede mną świat za mną drogi szmat
Chodź i tak chciałbym się cofnąć do tamtych młodych lat
Jak to zrobić brat ? trzeba iść dalej
Dedykowany wszystkim tym których kocham, których kochałem

Ref. x2

89 rocznik, jestem coraz bardziej obcy
Mam respekt dla Ciebie i pogardę dla forsy
Świat dla nas jest bezlitosny
Hajs to nie droga do wolności ale brniesz w to i tak
A tutaj zarobasy nic nie znaczą
Może łatwiej się wzbogaca kiedy inni stracą wszystko
Typy na dworcach żerują hardo
A powiedz ile razy sam spojrzałeś na nich z pogarda ?
Czasem coś rzuć nawet jak masz niewiele
Nigdy nie mów im ze są zerem
Bo ja głęboko wierze ze ten świat tak zbudowano
Ze wstając jutro rano możesz skończyć tak samo
Dedykowany wszystkim draniom, chamom
Którzy nas hamują bo sami perspektyw nie mają
Jeden dziewięć, osiem dziewięć witaj Warszawa
2010 POWSTAŃ WARSZAWO!



Dopisane 01.08.2016r. o godz. 20:49:



:)


Dopisane 01.08.2016r. o godz. 20:51:






Dopisane 01.08.2016r. o godz. 20:59:

jeszcze to ;)

:) to bez ogonka na dzień dobry





Modlitwa

Jezu Frasobliwy
na przekór wszystkim
bez parasola na deszczu
z gołymi kolanami
słaby bo bezstronny
nieśmiały jakbyś debiutował wierszem
z prośbą o prostotę
samotny bo spokrewniony ze światem
pewnie martwią Cię ludzie
którzy są jak katechizm
na każde pytanie
muszą mieć koniecznie odpowiedź

:) miłego dnia

:) na ogonku mi zostało ;) polecam bardzo fajnie się zapowiada ich płyta



:)piękne słowa i głosy.

~aa napisał(a): :) na ogonku mi zostało ;) polecam bardzo fajnie się zapowiada ich płyta

Ja się wcale nie wylogowuje, nawet jak nie ma mnie w sieci :) Nie muszę się logować za każdym razem.

~aa napisał(a):
:)piękne słowa i głosy.

Tak świetne :)

Z twojej składanki Taco mi się spodobał :) Łącznie z oprawą graficzną :)



miłego dnia :)


Dopisane 02.08.2016r. o godz. 11:29:

ps. :)




Dopisane 02.08.2016r. o godz. 19:25:



Pomnik z prawdy.

Polsko, Ty kraju dumny
Targany dziejów burzami
Tak często krwawiły rany
Gojące się latami

Polsko powiedz, co w Tobie
Że w imię twojej wolności
Tyle jest mogił na świecie
Gdzie Twoich dzieci kości

O, nasza Polsko! x8

Polsko, ziemi najdroższa
Do Ciebie drogi tak kręte
Niejeden padł zanim dotarł
Choć sławił Cię swym męstwem

Niejeden Twój bohater
Na zapomnienie skazany
Stawał jak zdrajca przed katem
Zhańbiony, poniżany

O, nasza Polsko x8

O, nasza Polsko x4

Lecz póki biło serce
Tą pieśnią grało zaklętą
Że nie zginęłaś, że żyjesz
Że będziesz Niepodległą!

Ty dziś nie stawiaj dla Nich
Zimnych pomników ze stali
Wybuduj im pomnik z prawdy
Bo Tobie życie oddali!



Dopisane 02.08.2016r. o godz. 19:45:

Forteca - Kto dziś upomni się o pamięć?

Kto dziś upomni się o pamięć
Miejsc, przez grady kul rozdartych,
Gdy krew i pot spłukały deszcze,
Popiół i kurz rozwiały wiatry?
Kto dziś upomni się o pamięć,
Synów i córek polskiej ziemi,
Gdy na ich kościach trawa rośnie
I nikt nie płacze już za nimi?

Z tamtej pożogi pól bitewnych,
Gdzie spłynął krwią niejeden kamień,
Drzewa świadkami były męki.
Kto dziś upomni się o pamięć?

Kto dziś upomni się o pamięć
Miejsc, przez grady kul rozdartych,
Gdy krew i pot spłukały deszcze,
Popiół i kurz rozwiały wiatry?
Kto dziś upomni się o pamięć,
Synów i córek polskiej ziemi,
Gdy na ich kościach trawa rośnie
I nikt nie płacze już za nimi?

Może upomną się o pamięć kwiaty
Pożółkłe w ogniu walki;
Ziemia, co do snu ich tuliła,
Choć w niej nie było ciepła matki?

Kto dziś upomni się o pamięć
Miejsc, przez grady kul rozdartych,
Gdy krew i pot spłukały deszcze,
Popiół i kurz rozwiały wiatry?
Kto dziś upomni się o pamięć,
Synów i córek polskiej ziemi,
Gdy na ich kościach trawa rośnie
I nikt nie płacze już za nimi?

Może upomni się o pamięć krzyż
Z drewna spiesznie wyciosany;
Ptak, co spłoszony pomknął niebem,
Gdy się rozległy pierwsze strzały?

Kto dziś upomni się o pamięć
Miejsc, przez grady kul rozdartych,
Gdy krew i pot spłukały deszcze,
Popiół i kurz rozwiały wiatry?
Kto dziś upomni się o pamięć,
Synów i córek polskiej ziemi,
Gdy na ich kościach trawa rośnie
I nikt nie płacze już za nimi?




Dopisane 02.08.2016r. o godz. 19:57:

Świetne :)



Forteca - Polskość serc :)

Jak te drzewa boleśnie wyrwani
Z ziemi, co ich latami żywiła
Za styczniowe porywy wolności,
Za pragnienie, by się odrodziła

I rzuceni w bezkresne przestrzenie,
Gdzie i dzisiaj i jutro nie pewne
A prócz chłodu - tęsknota cierpieniem
I niejedno tu pękło z niej serce

I niejedna tu matka z godnością
Podsycała płomyki nadziei
I uczyła, jak opłatkiem, Polską
Z pokoleniem następnym się dzielić

Ona tutaj dom ciepły stworzyła,
Rozbudzała umysły dziecięce
Sienkiewiczem, Grottgerem karmiła,
Do modlitwy składała ich ręce

Polską mowę im w uszy sączyła,
Z dumą mówiąc o tym o tym Białym Orle,
I czarując Chopinem wzbudziła
Nawet miłość do wierzby płaczącej

A ich serca przepełniała polskość,
Mimo, że tej Ojczyzny nie znali
Oddawali honor Wielkim Przodkom
I żarliwie Polskę pokochali

Wbrew Moskali haniebnym wysiłkom,
Na obczyźnie wyrastały dzieci,
Zapatrzone w wolność utraconą
Za nią życie gotowe poświęcić

Jak te drzewa boleśnie wyrwani
Z ziemi, co ich latami żywiła
Za styczniowe porywy wolności


Dopisane 02.08.2016r. o godz. 21:26:

Do Szekspira - Jan Lechoń

Szekspirze, któryś zstąpił do dusz naszych głębi
I znasz krwi naszej żądze i nasz lęk gołębi,
Znasz nas od dna do szczytu!
Coś zszedł w noce bezsenne władców krwią pijanych
I w marzenia promienne kobiet zakochanych,
Stęsknionych do błękitu!

Przed którym groby żadnych nie miały tajemnic,
Ileż duchów dla ciebie z mrocznych wyszło ciemnic,
Z posłań swoich się zwlekło!
I niebo uchylało przed tobą obłoków
I tobie wydawało część swoich wyroków,
A zbrodnie swoje - piekło!

Kto rzekł, żeś ty przeminął? Inne stroje jeno!
Dla twojego teatru cały świat dziś sceną,
Twojego głosu żąda!
I każdy z nas, niepomny, czym jego istnienie,
Nagle teraz znów widzi swoje przeznaczenie,
Znowu w niebo pogląda.

I oto Ryszard Trzeci opuszcza swe łoże,
Jakieś światło się świeci nocą w Elsinorze,
Cezar wstał o północy,
Patrzy na swoją gwiazdę, co w dali dogasa,
I żałośnie zabrzmiały trąby Fortynbrasa,
Wzywające pomocy.

Szekspirze! Ty, którego nic tu nie przeraża,
Chodź! Weźmy jakąś czaszkę z wielkiego cmentarza,
W który świat dziś zmieniony,
I patrząc w nią, słuchajmy, jako szumią drzewa
I ptak wśród nich ukryty jak po nocy śpiewa
Dla kochanków z Werony!

Daj głos władcom wygnanym, ogarniętym trwogą,
Skamieniałym z rozpaczy, co płakać nie mogą,
I własnej klęski sprawcy!
I tym, co jak król Anglii w deszczu ognia stoją,
Uśmiechnięci, bo ufni w dobrą sprawę swoją
I w miłosierdzie Zbawcy.

Będziemy iść za tobą spokojnie, bo któż by
Wątpił, że się spełniają proroctwa i wróżby?
I nie potop ze stali,
Ale ten ma zwyciężyć, który pysznych kruszy,
I będzie, że z "Makbeta" las jak wojsko ruszy
I mordercę powali.

dobranoc :)


Dopisane 02.08.2016r. o godz. 21:29:

ps.



bra...


Dopisane 03.08.2016r. o godz. 07:55:

Na dzień dobry miłość i optymizm, wobec dramatu i jemu wbrew...



miłego dnia :)


Dopisane 03.08.2016r. o godz. 20:09:

optymistycznie i energetycznie ;)




Dopisane 03.08.2016r. o godz. 20:46:

:)




Dopisane 03.08.2016r. o godz. 20:50:

Sanitariuszka Małgorzatka :)

Przed akcją była skromną panną,
Mieszkała gdzieś w Alei Róż,
Miała mieszkanko z dużą wanną,
Pieska pinczerka, no i już.
I pantofelki na koturnach
I to, i owo, względnie, lub,
Trochę przekorna i czupurna
I tylko „Mewa”, albo „Klub”.
Na plażę biegła wczesnym rankiem,
Aby opalić wierzch i spód,
Dzisiaj opala się junakiem
I razem z nami wcina miód.
Sanitariuszka „Małgorzatka(1)”
To najpiękniejsza jaką znam,
Na pierwszej linii do ostatka
Promienny uśmiech niesie nam.
A gdy nadarzy ci się gratka,
Że cię postrzelą w prawy but,
To cię opatrzy „Małgorzatka”
Słodsza niż przydziałowy miód.
Ta „Małgorzatka” to unikat;
Gdym na Pilicką dzisiaj wpadł
Czytała głośno komunikat,
A w dali głucho walił piat(2).
Tak jakoś dziwnie się złożyło,
Że choć nie miałem żadnych szans.
Niespodziewanie przyszła miłość,
Jak amunicja do pe-panc.
Idylla trwałaby do końca,
Lecz jeden szczegół zgubił mnie,
Dziś z innym chodzi po Odyńca,
Bo on ma stena, a ja nie.
Sanitariuszko „Małgorzatko”,
Jakże twe serce zdobyć mam,
Choć sprawa wcale nie jest gładka,
Już jeden sposób dobry znam:
Od „Wróbla” dziś pożyczę visa
I gdy zapadnie ciemny mrok,
Pójdę na szosę po „tygrysa” —
W ręce Małgosi oddam go!

:) ty o Małgosi to ja o Doboszu ;)



:) optymistyczne bardzo te paroles i nawet w poezji można sobie potrzepać włoskami ;)



:)

Na dzień dobry ;) Ania Wyszkoni fajnie tu wygląda :)



miłego dnia :)


Dopisane 04.08.2016r. o godz. 13:22:

Poezja - Jan Lechoń :)

Ogród, z którego jesień wszystkie zdarła wdzięki,
Drzew wierzchołki strzaskane, bielejące kości,
Marmurowy Apollo bez głowy i ręki
I podarte sztandary szumiące w ciemności.

Miłość, która jak wicher przez dusze przewiała,
Łzy piła, jak zwierz była, co krew naszą chłeptał,
Wiarołomne przysięgi, któreś mi szeptała,
Zaklęcia, w którem wierzył i sam je podeptał.

A nad ową otchłanią, gdzie się razem stacza
Zło i dobro i w trupiej rozkłada się pleśni,
Głos się wznosi, co wszystko wskrzesza i przebacza;
"Ach! musi umrzeć w życiu, co ma powstać w pieśni".




Dopisane 04.08.2016r. o godz. 15:10:

Poeta niemodny - Jan Lechoń :)

Mówią mi: "Nic nie wskrzesi czasu, co przeżyty,
Wkrótce o nim i pamięć wśród młodych się zatrze.
Zabieraj sobie swoje stare rekwizyty,
Bo nową będą grali sztukę na teatrze".

Cóż robić? Trzeba upić ambrozji się flachą,
Co jeszcze mi została z młodzieńczych bankietów.
Wychodzę z różą w ręku, z księżycem pod pachą,
A resztę pozostawiam dla nowych poetów.