virgo napisał(a):
Dziękuję za opinię :D Niemcy nie lubią Heinego. Nie jest tam popularny.Nie pasuje im jego narodowość - trochę żydowska. Poza tym nigdy nie popierał nacjonalizmu... Z poezją poety warto się bliżej zapoznać. Także warto polecić "Dzieła wybrane"...
No widzisz?! a nie mówiłem! to ta niemiecka mentalność ;) Romantyzm im nie gra w duszy :)
Dopisane 14.06.2013r. o godz. 15:58:
Staff Leopold
Choć pięść i przemoc rządzi...
Choć pięść i przemoc rządzi, kędy myśl szlachetna
Władała w chwale ongiś,
Choć nienawiść jest bogiem, a miłość bezdzietna
I piękne li posągi;
Choć zdrada płaci ufność, krzywda czyha zdradnie
I jad ma każda strzała,
A kto otwarcie walczy, wie, że skrycie padnie
I zhańbi go nawała:
Jakże ci słabnąć, duszo, i nie iść spokojnie
W dal pod odwagi wodzą,
Gdy krew swej krwi dające na żer strasznej wojnie
Kobiety rodzą?
Dopisane 14.06.2013r. o godz. 16:00:
Staff Leopold
Dziewczyna odchodząc mówi do sióstr swoich
Czyż to nie wczoraj było?... Tak niedawne czaay,
Kiedyśmy kołem białym, marzące dziewczyny,
Wieszały się na lotne zmierzchu pajęczyny,
By bujać się w powietrzu snem nad góry, lasy...
Śnione podróże w cudy, w zachwycie popasy
W długie, milczeniem tęsknot śpiewane godziny...
W zamki zaklęte w chmurach i w gwiazd osrebrzyny,
Nad gwiazdy i w księźyca srebrem zmarzłe krasy...
Zbyt dalekie podróże, by w nie iść bez lęku...
Nie poszłam .. Dziś zadrżały kwiaty w moim ręku:
Miłość się śpiewa, woła pieśń biała, daleka...
Idę, siostry, gdzie we mgle szczęście się przyrzeka...
I nie drżę teraz, chociaż droga-tajemnica
W szczęście i miłość dalsza niźli do księźyca...
Kiedy prowadzę twój samochód
Czy nie powinienem szczególnie uważać?
Pamiętaj: ty
Prowadzisz mój samochód.
Kiedy jem twój chleb
Czy nie powinienem go oszczędzać?
Pamiętaj: ty
Jesz mój chleb.
Pamiętaj: kiedy wypowiadasz bitwę
Ty mnie wysyłasz do bitwy.
Wysyłaj mnie do bitwy
Ale
Pamiętaj!
Ulubione zwierzę pana Keunera
Kiedy pytano pana Keunera o zwierzę
Które najbardziej ceni
Mówił, że słonia i tak to uzasadniał:
Słoń łączy siłę z chytrością.
Nie jest to marna chytrość, wystarczająca
Żeby ujść prześladowaniu albo się nażreć
Nie zwróciwszy na siebie uwagi
Ale ta chytrość, co rozporządza siłą
Do wielkich przedsięwzieć. Gdzie to zwierzę przeszło
Zostawia po sobie szeroki ślad. Jest jednak
Dobroduszne i zna się na żartach.
Dobry z niego przyjaciel
Tak jak i dobry wróg. Bardzo duże i ciężkie
Jest jednak bardzo szybkie. Jego trąba
Dostarcza ogromnemu cielsku żywności
W tym również drobnych orzeszków. Uszy ma ustawne:
Słyszy tylko to co mu odpowiada.
Poza tym dożywa późnego wieku. Jest towarzyski
I to nie tylko względem słoni. Wszyscy
Zarówno lubią go jak i boją się
Swoisty komizm
Powoduje, że można mu nawet oddawać cześć
Ma grubą skórę, na której noże się
Łamią. Ale przy tym nie brak mu subtelności.
Potrafi być smutny.
Umie się gniewać
Lubi tańczyć. Umiera w gąszczu.
Kocha dzieci oraz inne małe zwierzęta.
Jest szary i rzuca się w oczy tylko przez swój ogrom.
Jest niejadalny.
Umie dobrze pracować. Lubi pić i jest wtedy wesoły
Robi też coś dla sztuki:
Dostarcza słoniowej kości.
Lubię Brechta :)
Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć. M.S.C.
falco napisał(a): co tam ,,rewolwerku,, w ,,benbenku,,? :|
Ready to fire!
Tomorrow morning I'm going to hunt!
:D:D
falco napisał(a): ... ja pierdziu ...rym iście ,,brechtowski,,
tylko się brechtać... :D
Brechtaj się drogi Kolego! :D
Brechtanie zdrowe jest!
Bertolt Brecht
Kradnący czereśnie
Raz o brzasku, na długo przed pianiem koguta
Zbudziło mnie gwizdanie i podszedłem do okna
Na moim drzewie (sad był pełen świtu)
Siedział młody człowiek w połatanych spodniach
I ochoczo rwał czereśnie. Na mój widok
Pomachał do mnie, ochoczo ładując
Czereśnie z gałęzi do swych kieszeni
Jeszcze przez dłuższy czas, leżąc z powrotem w łóżku
Słyszałem jego wesoło gwizdaną piosenkę.
Piękny! :)
"Zdradzę wam tajemnicę:
nie czytamy poezji dlatego, że jest ładna.
Czytamy ją, bo należymy do gatunku ludzkiego
a człowiek ma uczucia.
Medycyna, prawo, finanse czy technika
to wspaniałe dziedziny,
ale żyjemy dla poezji, piękna, miłości."
John Keating - "Stowarzyszenie Umarłych Poetów"
Heinrich von Kleist
* * *
Powinno się
przynajmniej raz dziennie
przeczytać jakiś ładny wiersz,
zobaczyć piękny obraz,
posłuchać przyjemnej piosenki
lub porozmawiać
z najlepszym przyjacielem.
W ten sposób budujemy
piękniejszą, bardziej wartościową
część naszego istnienia.
:)
Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć. M.S.C.
Choć ptaka szczęścia ku sobie nie znęcę
Mojego serca tęsknotą miłosną,
Choć mnie z rąk twoich bicze losu chłosną
I wiele ciężkdch chwil przeżyję w męce;
Jeśli choć złudzeń utkały mi krosno.
Błogosławione niech będą twe ręce
I niezabudki twych oczu dziewczęce.
O, ty mojego życia druga wiosno!
Błogosławiona ta chwila jedyna,
Kiedym cię ujrzał pierwszy raz i w matni
Tęsknoty duszą zacierpiałem całą!
Błogosławiona mej śmierci godzina,
Kiedy wspomionać będę raz ostatni,
Że mi cię życie znać i kochać dało!
Dopisane 16.06.2013r. o godz. 19:26:
Staff Leopold
Chcesz upominku ode mnie...
Chcesz upominku ode mnie, dziś kiedy żegnać się mamy,
By przypominał mnie tobie, bracie i sztuki wybrańcze.
Daję-ć kamień: bo świat ci także nic nie da innego.
Jeno ja cię obdarzam złomem marmuru bez skazy,
Białym jako step śnieżny, co go krok nie tknął wędrowca.
Znam twe serce płomienne i mądre, zimne twe dłuto.
Kuj w tej bryle sny swoje, czyste, szlachetne jak ogień,
Uwieczniając je kształtem w chłodnym, nieczułym kamieniu.
I nie zważaj, jeżeli oko ciekawe przechodnia,
Żaru duszy nie czując uczuje jeno chłód głazu.
Bowiem kiedyś nagrodą będzie ci boską, gdy nad nim,
Wzruszonymi palcami po zimnym błądząć marmurze,
Skrytą łzę Michał Anioł jakiś oślepły uroni.
Dopisane 16.06.2013r. o godz. 19:29:
Staff Leopold
Co dzień odwiedzam kwiaty...
Co dzień odwiedzam kwiaty, którem sadził wiosną
W ogrodzie swego serca, gdy mi wiara łatwa
Młodości pierwszej ufać kazała, że dziatwa
I zioła pod aniołów są pieczą, gdy posną.
Przyszło lato i widzę źrenicą żałosną,
Jak raz wraz płynie niebem czarnej chmury tratw;
Wichr spada i me kwiecie gnie, kładzie i gmatwa,
I gradem ścina pąki, nim w pełnię urosną.
Mija sadzenia pora. Poznaję swe błędy,
Żem obrał zbyt surowe wyżyny na grzędy,
I nierozum szalonej swej widzę młodości.
Lecz wiem, że klęska moich dni nie będzie próżna
Bo mi da posiąść wiedzę życia, choć za późno,
Gdy już nadejdzie smutna jesień mej mądrości.
Z mórz zmierzch kojący płynie,
Liliowy jak woń fiołków.
Na niebios seledynie
Czernieją miękko pinie,
Mgła wstaje z gór wierzchołków.
Świerszczami w trawie dzwoni
Wieczornych cisz godzina.
Wśród sytnej żyta woni
W marzenie skroń się kłoni...
Zmierzch o dniu zapomina.
O, ciche serce moje,
Zapomnij łez, zapomnij!
Pierwszy raz tu się poję
Jak szczęściem, że oboje
Tułacze-śmy bezdomni...
Żal
Myśląc o dniach minionych, każdą chwilę pomnę:
Tę, co boleśnie rani, i tę, która koi.
Przed żadnym swoim błędem czy cnotą podwoi
Nie zamykam. Niech będą obecne, przytomne.
Dzień krótki jest, niepewny; siły zbyt ułomne;
Sen łudzi; sława kłamie; miłość żółcią poi.
Nic nie wyrzucam sobie! Chwile ciszy skromne
Ból twardy okupiły czarem łaski swojej.
Nie cofnę żadnej myśli swej. Żadnemu kroku
Nie odwołam. Przeżyłem możliwość. W potoku
Światła-m się kąpał, byłem na górach mądrości
Lecz są noce podniosłe, cudne, nienaganne,
Kiedy duszę otacza piękno tak otchłanne,
Że żałuje się wtedy całej swej przeszłości.
Troszkę też "podbrechtam" kolegę Falco :)
Bertolt Brecht
Sonet
Co przedtem znałem już, to te odgłosy
Szumiącej wody, albo może lasu
Za oknem, lecz usnąwszy wnet leżałem
Długi czas nieobecny, wplątany w jej włosy.
Więc nie wiem o niej nic, może trochę kolano
Przez noc zatarte, szyi odrobina
Czarne włosy z zapachem soli kąpielowych
I to, co o niej mi opowiadano.
Mówią, że się jej twarz zapomina po chwili
Bo chyba widać przez nią coś pustego
Jak biała kartka. Ale też mówili
Że twarz niejasną ma i sama wie
Jak się ją zapomina i gdyby te słowa
Przeczytała, nie zgadłaby, o kim tu mowa.
Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć. M.S.C.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku.
Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
