alter napisał(a): Zauważ, że aa już lata dzieli się tutaj poezją ze wszystkimi, więc każdemu może się zdarzyć taki błąd. Zna się na pewno lepiej na poezji od Ciebie. Mogłaś tę swoją idiotyczną uwagę pozostawić dla siebie. Zaczynasz się upodabniać do pani zgredowej, żony zgreda ;)

Tak sobie myślę, że poeci właśnie tego chcą, aby poezja była jak ziemniaki w każdym polskim domu. Czy sieć nie jest siatką? :) miłego

Ciągle się łudzisz, że aa , to Joanna : ) ?

Jedyny zgred jaki na szybko przychodzi mi do głowy to bohater powieści pisanej w formie dziennika Ziemkiewicza pt. "Zgred", którą czytałam jakiś czas temu, fajnie być zgredem, a żoną zgreda jeszcze fajniej : ).

Nie znam poetów, którzy chcieliby , żeby ich wiesze traktowane były jak ziemniaki.

alter napisał(a): Po pakiecie poezji meteo... Twardowski? Jak duchowa klimatyzacja ;)

To nie jest wiersz ks Twardowskiego : ).

kc napisał(a):
Nie znam poetów, którzy chcieliby , żeby ich wiesze traktowane były jak ziemniaki.

Ty raczej nie znasz żadnych poetów, ja znam kilkudziesięciu wytrawnych poetów osobiście, więc... swoje kolejne złośliwe uwagi jeżeli już musisz publikuj w innych tematach. Jeżeli ktoś cieszy się, że jest zgredem to mu współczuję.










Dopisane 09.08.2015r. o godz. 16:31:

Jan Twardowski

było

wiersze staroświeckie co wzruszają teraz
z rymami jak należy z przecinkiem i kropką
z dworem co znikł nagle cicho i na zawsze
a wiadomo cisza większa niż milczenie
i pamięć już posłuszna gdy przeszłość przychodzi
z babcią co na werandzie cerowała dziurę
bez nożyczek zębami przegryzając nitkę
tuż przy koszu na grzyby by się nie sparzyły
z wujem co się gazetą niepotrzebnie zajął
więc pomagał mu diabeł ale kopnął anioł
ze smutkiem przemijania jagód jarzyn jeżyn
gdyby śmierci nie było nikt z nas Już by nie żył
przemijamy jak wszystko by w ten sposób przetrwać
uczucia bez łapówek i rąbanka grzechów
wielka miłość co zawsze wydaje się łatwa
i wie już tak od razu że nie wie co będzie
choć za młodu drży serce a na starość noga
wszystko co najcenniejsze spaliło się w piekle
wiersze staroświeckie niemodne naiwne
ten sam baran co wtedy
ale szczęście inne



dobro i zło

Ze złem skrada się siła
władza
urzędowe twarze
z dobrem przychodzi serce
choćby najmniejsze
jamnik
z każdą nogą
skrzywioną jak szczęście
wiejskie na wsi Godzinki
gdy zmieniają słowa
"i niezwyciężonego
płask w mordę Samsona"



Dopisane 09.08.2015r. o godz. 16:46:

~aa napisał(a):

CIVITAS DEI

jak łatwo się wyrzec
jak trudno utracić
ks. Jan Twardowski

[...]
Pasja życia
płynie niewidzialna
żyłkami wąskich uliczek.
Nieuleczalna tęsknota.
Lapassion de ma vie -
- mawiał Congar. Le gout de vie...
Najważniejszy dowód na istnienie Boga.
Sierpniowa teodycea

:) Miłego odpoczynku

Podoba mi się szczególnie końcówka, godna inspiracji ;)

miłego :)

kc napisał(a):

~aa napisał(a): | Prognoza pogody | Ćwiczenia z poetyki i meteorologii | Deszcz | Właśnie | Civitas Dei | *** (myślę o tym...) | Łagodność sierpnia | *** (nad nami trzy barwy...) | Kolory | Wiatr | Góra niewzruszona | *** (pamiętam: / Na Twojej ziemi) | Twój świat | Zachód słońca nad morzem. Oleodruk | Koncert organowy w kościele NMP w pszowie | Nasiona słowa. Logoi spermatikoi | Lato w Pszowie. Lipiec 1994 roku | Metafizyka światła | De Trinitae |

Poezja powinna być jednak trochę lepiej traktowana niż ziemniaki wrzucane bezmyślnie do siatki.

:) wiedz kc, że każdy wiersz wstawiony tutaj jest bardzo przemyślany przeze mnie i lubiany :) Nie zauważyłam bo nie sprawdzam podglądu. Co jest złego w tym co zaznaczyłaś ? I dlaczego twoim zdaniem traktuję jak ziemniaki ? W ten sposób poznaliście pozostałe wiersze i na pewno jakiś jeszcze wrzucę, ponieważ podobają mi się wszystkie.
Wybacz mi moją roztrzepaną naturę ;) poprawię się. Pozdrawiam.

alter napisał(a):
Zauważ, że aa już lata dzieli się tutaj poezją ze wszystkimi.... ;)

Po pakiecie poezji meteo... Twardowski? Jak duchowa klimatyzacja ;)

:) Miałeś na myśli chyba lato ;) to dawaj tego Twardowskiego jak najwięcej bo
jego poezję również lubię a później dodam coś jeszcze klimatycznego :)
Miłego wieczoru.

alter napisał(a):


Zauważ, że aa już lata dzieli się tutaj poezją ze wszystkimi, więc każdemu może się zdarzyć taki błąd. Zna się na pewno lepiej na poezji od Ciebie. Mogłaś tę swoją idiotyczną uwagę pozostawić dla siebie. Zaczynasz się upodabniać do pani zgredowej, żony zgreda ;)

Tak sobie myślę, że poeci właśnie tego chcą, aby poezja była jak ziemniaki w każdym polskim domu. Czy sieć nie jest siatką?

aa już lata dzieli się tutaj poezją ze wszystkimi,



bardzo ciekawe, ile to już lat ? czyżbt tyle co ty ? :D skąd ty możesz wiedzieć co chcą poeci, miernoto i mrówo !
Fraszka ironiczna
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
Wszystko ma światła i cienie -
Nawet wojna ma blask swój: pożar,
Gdy ku niebu strzelają płomienie
Miast czy statków na dalekich morzach.

Lecz to trudno! Każdy świeci, czym może!
Innych blasków, innej «jasnej strony»
Ja nie widzę, nie widzę, mój Boże,
W tym bezradnym szaleństwie szalonych!

~aa napisał(a): Co jest złego w tym co zaznaczyłaś ? I dlaczego twoim zdaniem traktuję jak ziemniaki ? W ten sposób poznaliście pozostałe wiersze i na pewno jakiś jeszcze wrzucę, ponieważ podobają mi się wszystkie.

Mogłaś wkleić link do strony, jest wtedy czytelniej, jeśli chciałaś się podzielić wszystkimi zamieszczonymi tam wierszami. http://www.jerszym.katowice.opoka.org.pl/wiersze/wsloncu.html

Każdy wiersz, to jakaś odrębna historia, jakieś uczucia włożone w napisanie go. Gdybyś wkleiła jeden, to mogę przypuszczać, że Cię zachwycił i chcesz się nim podzielić, kiedy wklejasz kilka na raz to odnoszę wrażenie, że robisz to po to, żeby wkleić cokolwiek ćwicząc "kopiuj -wklej" .

Wiersze wklejane tutaj hurtowo nie zachęcają do tego, żeby je czytać, zauważ, że nawet alter czyta pobieżnie, bo nie zauważył Twojego pytania pomiędzy.

Pozdrawiam.

Co do wklejania linków... to niektórzy mają uprzedzenia ;)
Robię to co lubię :) Mi wszystkie się podobają ... dla mnie liczy się również poeta a w jednym wierszyku jego duszy nie wyczujesz. Przykro mi, że tak to
odbierasz.



:) Przyjemnego wieczoru

:) Szymik

DE TRINITATE. WYKŁAD

pracowicie
notują

zawieszam głos.
Udaję
że się zamyśliłem
nad tym
co
tak święte a
takie zawiłe

ale ja tylko patrzę
raduję się chwilą
i
uczę się kochać

potem mówię
to i owo
czyli wygłaszam
kwestie nader dialektyczne

znów
zawieszam głos
by smakować pokorę
cierpliwych słuchaczy.
Wchodzę
cicho
na palcach
w mądrość nie moją.
Wiem już
że treść jest ważna
tylko do pewnego stopnia

ważniejsze są
iskry
z których kiedyś wybuchnie pożar
spotkanie
burza za oknem
cisza w sercu
krople potu
prawda

:)



* * * (myślę o tym...)

myślę o tym
jak drżą Twoje wargi
to nie są wargi "w ogóle"
to nie są wargi "jako takie"
to nie jest nawet "ukonkretniona idea warg"

to są Twoje wargi.
I domyślam się,
że jakoś tak -
- z przewyższeniem nieskończonym -
- kocha nas Bóg

ŁAGODNOŚĆ SIERPNIA

Radość łagodna. Radość na wskroś.
Bez palpitacji i wysokich temperatur.
W słońcu, w zieleni, w niebieskości
rzeczywistej i metaforycznej.
Wśród nagłych wybuchów śmiechu.
Pod kopułą z błękitu.

Liżę rany.
Zbieram siły.
Obliczam szansę.
Wzmacniam mięśnie.
Dokarmiam wyobraźnię.

Szykuję się do skoku.

Łagodność wzbiera, jest coraz gęstsza.

Dziękuję za życie.

Łagodnieję, radosny.
Skaczę, nie sięgam,
przegrywam szczęśliwy

:) Dobranoc