chyba Wisławy :)

:P

~aa napisał(a):

Deja Vu

Dosyć często mam takie dziwne wrażenie, że daną chwilę już przeżyłam.

To ciekawe bo ja też :)




Dopisane 11.08.2015r. o godz. 23:40:

Kołysanka śpiewana przez Dobrawę, małemu Bolesławowi Chrobremu :)

:) pamiętaj żeby krukom dać wody w te upały ;-) piękna kołysanka

~aa napisał(a): :) pamiętaj żeby krukom dać wody w te upały ;-) piękna kołysanka

Kołysankowo się zrobiło?! Bo wieczna muzyka też brzmi sennie :)

To Baczyński... też trochę kołysankowo ;)

&list=PL15D1DF2124E3876F&index=3

dobranoc :)


Dopisane 12.08.2015r. o godz. 22:14:

Raz dwa trzy :)





&index=19&list=PL15D1DF2124E3876F

&list=PL27A8C36FB19BA12B



:) Miłych snów

Lubię Anetkę ;)




Dopisane 12.08.2015r. o godz. 23:50:




Dopisane 13.08.2015r. o godz. 00:01:

Porównanie - Anna Kamieńska

Piszę ziemia
a mówię morze
mówię ja
bo myślę o tobie
Słońce przecieka w owoc
wszystko przelewa się we wszystko
wiatr jakiś miesza rozmaitość rzeczy
strumień jedności zaciera granice
jedna jest krew

Tworzyć to znaczy
nagle
ujrzeć całość
Tak tworzy Bóg
nam dana
iskra

Rzecz z rzeczą sczepia się
pazurem podobieństwa
rzecz szuka rzeczy i gdzieś na ich styku
rodzi się światło sensu

Rzeczy kochają rzeczy pragną siebie
jest w nich namiętność przeciwieństwa
Tam gdzie się kończy jedna
druga się zaczyna
W tej szczelnej sieci
niepochwytne drganie
światło
trzepoce srebrnym ciałem

Jesteś osobny
ale mieszkasz we mnie
Czym jest rozłąka
czy nic może dzielić
Co boskie
schodzi do człowieka
co ludzkie
rzuca na kolana

dobrej nocy :)


Dopisane 13.08.2015r. o godz. 00:10:

Skąd przychodzą umarli do snów ludzi? - Anna Kamieńska

Skąd przychodzą umarli do snów ludzi?
Rozsuwają ściany czasu,
Zjawiają się prawdziwi i czuli.
Pytają się z ogromnym zdumieniem:
Nie boicie się nas?

Gdzie przebywają wówczas, gdy nikt ich nie wspomina?
Gdy twarze ich zaczynają blaknąć
I myśl nasza nie tak łatwo przywołuje
Postać ich schyloną?
Którędy wiedzie droga umarłych do snów ludzi?
Z grobów znowu wyciągają ku nam ich ręce
Rzeczywiste i żywe.
Pragną naszych objęć i uścisków,
Jakby w nich ożywali na nowo.
I poprzez oczy nasze omglone snem
Szukają gwiazdy -
Tej jednej, która była gwiazdą ich życia.

Ostygło powietrze po ich oddechu,
Odebrzmiała fala głosu,
Ciało oddaje się ziemi solą, żelazem i wapnem.
Lecz żyją dłużej pod sennymi powiekami bliskich.
Stąd sięgają znowu do spraw życia,
Do drzwi, które tylekroć mijali,

Do stołów znaczonych odciskami ich dłoni,
Do strzępów mowy, do obrazów,
Które osadzają się w pamięci ludzkiej długo,
Jak muł skalny w głębokim dnie oceanu.

alter napisał(a): Lubię Anetkę ;)

To bardzo zabawny utwór :) wygląda na to, że jednak z całej imprezy to
whisky najlepsza była i muszę aż Rysia wrzucić (to jedna z piosenek :) którą
lubię "wydrzeć" )



poezja życia



Juliusz Słowacki

Godzina myśli


Głuche cierpiących jęki, śmiech ludzki nieszczery
Są hymnem tego świata - a ten hymn posępny,
Zbłąkanymi głosami wiecznie wniebowstępny,
Wpada między grające przed Jehową sfery
Jak dźwięk niesfornej struny. Ziemia ta przeklęta,
Co nas takim piastunki spiewem w sen kołysze.
Szczęśliwy, kto się w ciemnych marzeń zamknął ciszę,
Kto ma sny i o chwilach prześnionych pamięta.


:) Krótki fragment tylko bo w sumie najważniejszy dla mnie

:) dobranoc i wzajemnie